episode 3 | การกลับมา
1296 คำ
หลังจากที่เขาทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินกลับออกมาเพื่อจะกลับไปหาเพื่อนของตัวเอง แต่ก็ต้องเซถลาไปข้างหลังนิดหน่อยเพราะมีหญิงสาวแต่งตัวเซ็กซี่คนหนึ่งเดินมาชนเขา
“ขอโทษค่ะ พอดีเอยเมา ๆ ก็เลยไม่ได้สังเกตว่ามีคนยืนอยู่ตรงนี้”
“ไม่เป็นไร” เขาตอบออกไปห้วน ๆ กำลังจะเดินหนีออกไปเพราะรู้สึกรำคาญแต่ก็ต้องชะงักเพราะผู้หญิงคนนั้นคว้ามือของเขาไปจับเอาไว้ก่อน
“ไม่สิคะ เอยชนคุณซะแรงเชียวขอเลี้ยงเหล้าเป็นการขอโทษได้ไหมคะ” เธอพูดออกมาอย่างมีจริตพร้อมกับใช้มือลูบตามแขนของเขาไปด้วย
“ไม่อะพอดีมีเงินซื้อดื่มเอง ขอตัวก่อน” เขาสะบัดมือเธอที่จับมือของเขาเอาไว้ออกกำลังจะเดินผ่านเธอมาแต่ก็ต้องหยุดหลังจากที่เธอวิ่งมาขวางเขาไว้
“นะคะ แป๊บเดียวเองไม่รบกวนเวลาหรอกค่ะ”
“ฉันไม่อยากดื่มแล้ว”
“ถ้าไม่อยากดื่มงั้นเอาเป็นอะไรดีคะ เผื่อจะเป็นการไถ่โทษคุณ”
“หึ เธอนี่มัน”
“ชื่ออะไรคะ เราชื่อเอิงเอยนะ”
“เอเดน”
“ชื่อเอเดนเหรอ ชื่อคุ้นมากเลยนะหน้าก็คุ้นด้วยใช่เอเดนที่เรียนบริหารอยู่ PK ไหม”
“รู้จักเหรอ”
“เคยได้ยินชื่อน่ะ เราก็เรียนที่ PK เหมือนกันแต่เรียนนิเทศนะ”
“อืม”
“แล้วคืนนี้”
“คืนนี้ทำไมเหรอ”
“กะ...”
“ไปต่อกันไหมล่ะ”
“จริงเหรอคะ” พอเขาชวนเธอไปต่อผู้หญิงตรงหน้าก็ทำท่าทางดีใจขึ้นมา
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
แกรกกก
“เข้ามาสิที่นี่คอนโดเราเอง รอที่โซฟาก่อนนะ เดี๋ยวไปเอาน้ำให้ก่อน”
“ไม่ต้อง มาเริ่มกันเลยอยากเอาแล้ว” เขาเดินเข้ามาในห้องนอนของหญิงสาว
“เรามาตกลงกันก่อน”
“ตกลงอะไรเหรอคะ” เธอเดินหาเขาพร้อมกับแกะกระดุมเสื้อเขาออกทีละเม็ด
“วันไนต์สแตนด์”
“เราคบกับต่อเลยไม่ได้เหรอคะ”
“งั้นไม่เอาแล้ว แค่นี้แหละ” เขาทำท่าทางดันมือเธอออกเตรียมจะติดกระดุมกลับที่เดิมแต่หญิงสาวตรงหน้ากับคว้ามือเขาไว้ก่อน
“ได้ค่ะ วันไนต์สแตนด์ก็ได้”
“แบบนี้สิ ค่อยน่าเอาหน่อย” เขาล้วงเอาถุงยางอนามัยที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาแล้วใช้ปากฉีกถุงอย่างเชี่ยวชาญ แต่เขาก็หยุดการกระทำของตัวเองซะดื้อ ๆ พร้อมกับยื่นให้หญิงสาวด้านหน้า
“ใส่ให้หน่อยสิ”
“สวมด้วยมือหรือปากดีคะ” เธอมองท่อนเอ็นของคนตรงหน้าไม่ละสายตา
“แบบไหน ก็ทำมาเถอะ”
“ได้เลยค่ะ เดี๋ยวหวานจะสวมใส่ให้เอง”
เขามองหญิงสาวที่กำลังใช้ปากปรนเปรอลูกชายของเขาด้วยความคล่องแคล่วชำนาญ เธอดูดแล้วก็เลียอย่างเมามันจนนานผ่านไปประมาณสิบนาทีน้ำสีใสขุนก็ค่อย ๆ ไหลชโลมท่อนเอ็นเขา แต่หญิงสาวก็ทิ้งเอาไว้ไม่นานก็ดูดเลียออกจนหมดแล้วก็ค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้นมานอนลงเพื่อเตรียมตัวให้เขากระแทก ซึ่งเขาก็ไม่รอช้ารีบกระแทกเข้าไปเลย จนท่อนเอ็นของเขาสามารถเข้ามาในร่องของเธอโดยง่ายมาก ๆ แต่ยังดีนิดหน่อยเพราะรู้สึกฝืดเคียงอยู่บ้างไม่อย่างนั้นเขาคงหมดอารมณ์ก่อน
“อ่า...อ...อะ...เอเดน”
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“อะ อะ อ๊า อื้อ...อ๊ะๆๆๆ..สะะ..เสียววว~~~”
“เอเดน เอิงเอยมีความสุขมากเลยค่ะ” เธอรู้สึกเจ็บมาก และยังรู้สึกตกใจไม่หายเพราะตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเห็นใครไซร์ใหญ่ขนาดนี้ ขนาดเธอผ่านมือชายมาแล้วนับไม่ถ้วนแต่ก็ยังค่อนข้างเจ็บ เธอมองหน้าเอเดนแล้วนึกถึงคำที่เขาร่ำลือว่าขนาดของเอเดนบริหารใหญ่จริง ๆ
“ฉันก็มีความสุขเหมือนกัน”
“เสียดาย ที่เราจะไม่สานต่อ”
“เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”
“คะ...อะ...อ๊ะอ๊าา อ๊าาา...อ๊ะ....อื้อออ...สะ...เสียวว”
“หึ เป็นไง”
“มีความสุขมากเลยค่ะ เสียวอื้อ...อ๊าาา...อี๊~...ซี๊ดส์...อ๊ะะ...อ๊าส์ มะะ...ไม่ไหวแล้ววว เสียวว~...อื้ออ...”
“อ..อ่าส์..ซี๊ดด.เสียวฉิบหายเลย”
“อ๊ะ..อ่าาส์..พะ...พี่เอเดน..อ..อื้ออ..เสียว..เสียวจังเลยค่ะ”
เอเดนอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าร่องสาวของเอิงเอยอย่างหนักหน่วง
“อ๊ะ!..พี่เอเดน~..เสียว..ววว เอยเสียวจังเลย...เอาอีกค่ะ เอาเข้ามาเลย เอยรับได้มีความสุขจังเลย”
“ฉันจะแตกแล้ว”
“อ๊ะ เอยยย.อ่าาส์~เหมือนกัน”
“อืมม์ อ่าาาส์”
“อืมม์” เขารีบดันท่อนเอ็นออกจากร่องสาวสุดเซ็กซี่ แล้วลุกขึ้นเดินลงจากเตียงมาที่ถังขยะพร้อมกับดึงถุงยางอนามัยที่สวมอยู่ท่อนเอ็นของเขาออก แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไปทำความสะอาดร่างกายตัวเองให้เรียบร้อยแล้วเดินกลับมาสวมใส่เสื้อผ้าและติดกระดุมเพียงหนึ่งเม็ด พรางใส่กางเกงจนเสร็จสรรพแบบเร่งรีบ
“จะไม่พักก่อนเหรอคะ พรุ่งนี้ค่อยกลับไปก็ได้”
“ไม่ ฉันไม่ชอบนอนห้องคนอื่น” เขาพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องของหญิงสาวทันที โดยไม่ได้เอ่ยร่ำลาอะไรเลย
“เสียดายจังเด็ดมากเลยใหญ่ด้วย โอ๊ยเจ็บ” เอิงเอยรู้สึกเสียดายเอามา ๆ แต่ไม่เป็นไร แค่นี้เธอก็มีความสุขแล้ว
วันต่อมา...
@มหาวิทยาลัยPK
“โผล่หัวมาได้แล้วสิ กูนึกว่ามึงตายคาห้องน้ำเมื่อคืนไปแล้ว บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ไม่ยอมกลับมา มึงหนีกลับห้องมึงหรือไปไหนต่อ” คริสเตียนเอ่ยถามพลางมองไปหาเอเดน
“…..”
“ทำไมไม่ตอบ”
“จะให้ตอบอะไร”
“ก็ที่มึงหายไปเมื่อคืนไง”
“ก็แค่ไปหาความสุขให้ชีวิต”
“มึงนี่มันเลวจริง ๆ “
“เลวแล้วไง?” เขาตอบออกมาอย่างหน้าตาเฉย
“แล้วเมื่อคืนไปกับใคร”
“เอิงเอยนิเทศ”
“มึงเล่นอดีตดาวมหาวิทยาลัยเลยเหรอ เป็นไง เด็ดไหม” เพื่อน ๆ ลุ้นคำตอบขากเขา
“เอ้า!! ตอบสิ”
“ก็เด็ดนะแต่เสียดายหลวมไปหน่อย”
“โห่” คริสเตียนโห่เพื่อนออกมาอย่างเสียงดัง
“มึงจะเสียงดังทำไม” ไบรอันถามคริสเตียน
“ก็ มันไม่ชวนเลย”
“มึงนี่มัน....” เพื่อนทั้งสามต่างมองคริสเตียนอย่างเอือมระอา
“เข้าห้องเรียนได้แล้ว” พูดเสร็จทุกคนแยกย้ายไปห้องเรียนของตัวเอง
เลิกเรียน
“ลิตาได้ติดต่อหามึงบ้างไหม” หลังจากเลิกเรียนแล้วกำลังเดินออกจากห้องเรียน เขาก็เอ่ยถามลูคัสเรื่องลิตาเพราะลิตาสนิทกับไอ้ลูคัสมากรองมาจากเขาที่เป็นแฟนเธอเลยก็ได้
“แล้วมึงว่าไง” เพื่อนของเขามันตอบออกมาพร้อมกับจ้องเข้ามาที่หน้าเขาอย่างเอาเรื่อง
“มึงตอบดี ๆ ไม่ได้ใช่ไหม” เขามองหน้าเพื่อนเขากลับไปด้วยสายตาไม่พอใจ
“มึงก็ตอบมันไปสิไอ้ลูคัส ไอ้เอเดนมันอยากรู้” คริสเตียนพูดขึ้นหลังจากตัวเองก็เลิกเรียนพอดี เห็นเพื่อน ๆ เดินอยู่หน้าคณะเลยรีบเดินตามเพราะตัวเองเรียนอยู่อีกคณะ
“ติดต่อ”
“เธอเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ สบายดี”
“เธออยู่ที่ไหนของฝรั่งเศส”
“มึงก็รู้ว่ากูบอกไม่ได้”
“มึงก็รู้ว่ากูสามารถสืบได้”
“งั้นก็ไปสืบเอาเอง” มันพูดเสร็จก็รีบเดินออกไปยังโรงจอดรถของมหาลัย ส่วนเขาทำได้เพียงแค่ยืนกำมือแน่นเพราะไม่สามารถทำอะไรได้
- ผู้เขียน
