ผมนั่งเหม่อถึงพี่หมอก เหมือนกับว่าเขากำลังเข้าควบคุมความคิดของผมทีละนิด
สายตาที่มองมา น้ำเสียงที่บอกว่ารัก ไหนจะอ้อมกอดอุ่น ที่คอยโอบกอดให้ผมยามนอนได้หลับฝันดีอีก
พี่หมอกทำให้มันชัดเจนขึ้นทีละขั้น ด้วยการบอกทุกคนที่เข้ามาว่าเขามีเเฟนแล้ว
ไม่สนคำพูดของคนอื่นรอบกาย ที่ต่างก็พูดว่าผมกำลังทำงานอะไร ต่อให้เลิกทำหรือหลุดพ้นช่วงเวลานั้นออกมา แต่คนพวกนั้นก็ไม่มีทางที่จะหยุดพูดถึงแน่นอน
เพราะอดีตของผมมันกลับไปแก้ไขไม่ได้ เลือกที่จะสั่งให้คนอื่นลืมก็ไม่ได้อีก
แต่ผมขอแค่อย่างเดียว ขอให้คนที่ผมรักและคนรอบข้างเข้าใจก็พอ
"รู้ยังว่ามีคนพูดถึงเรื่องฟ้าในกลุ่มลับอะ" พุธที่นั่งเล่นมือถือข้างๆ ผมมาเกือบสิบนาที หันหน้ามาจับเข่าคุย
"กลุ่มลับอะไรหรอ" ผมเลิกคิ้วเล็กน้อย
"มีเพื่อนนี่มาบอกว่ามีกลุ่บลับทวิตเตอร์ที่เป็นคลิปหลุดแกด้วย"
"คลิปหลุดเราเหรอ"
พอได้ฟังเรียวคิ้วผมก็ยิ่งขมวดเข้าหากันเเน่น เรื่องคลิป
