“เจ้าหนู บ้อกๆ บ้อกๆ” ขนมผิงลองส่งเสียงเรียกหาพลันมองตามพุ่มไม้น้อยใหญ่
สวบ สวบ สวบ
เสียงพุ่มไม้ไหวดึงดูดสายตาให้เธอหันมอง ขนมผิงลองเดินตามเสียงดังกล่าวเข้าไปลึกอีกหน่อยระหว่างนั้นก็แอบส่งเสียงเรียกเจ้าหมาที่หายไป กระทั่งเดินไปถึงพุ่มไม้ริมผาชัน เธอลองแหวกดูแต่ก็ไม่เห็นอะไร
“หูฝาดเหรอ” คนน้องพึมพำกับตัวเอง
ขณะกำลังจะเดินหันหลังกลับออกจากป่าจู่ๆ ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น เท้าของเธอลื่นกิ่งไม้ทำให้ร่างบางกลิ้งตกลงไปในป่าลึก
พลั่ก!
“อัก! เจ็บ”
คนตกลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัวร้องอวดครวญหลังจากพยายามลุกขึ้นแต่เธอกลับเจ็บระบมไปทั้งตัว แถมยังรู้สึกเหมือนข้อเท้าพลิกด้วย
โชคดีที่ทางที่ขนมผิงกลิ้งตกลงมาเป็นทางที่ชาวบ้านมักใช้เดินลงมาของป่าอยู่บ่อยๆ ดังนั้นแม้จะเป็นทางลาดชันแต่ก็ไม่ได้มีตอไม้หรืออะไรเป็นอันตรายขณะที่กลิ้งตกลงมา มีแค่ความสูงเท่านั้นที่อาจทำให้บาดเจ็บได้หากตกลงมาผิดท่า
ทางฝั่งของล
