ธีสิสยืนพิงรั้วเหล็กบริเวณริมแทร็ก สวมแว่นกันแดดสีดำด้วยท่าทางนิ่งขรึม สายตาจับจ้องรถคันหนึ่งที่กำลังเลี้ยวเข้าโค้งอย่างเฉียบคมด้วยความเร็วสูง
“รอบนี้ยังขาดไปสามวินาทีจากที่ควรได้” เขาพูดขึ้นเสียงเรียบโดยไม่ได้หันไปมองใครเป็นพิเศษ
เสียงฝีเท้าของใครบางคนดังใกล้เข้ามาไม่กี่วินาทีให้หลัง โซ่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างหลังด้วยท่าทางนิ่งๆ แบบที่รู้ดีว่าควรเว้นจังหวะเงียบไว้ก่อนพูด
“เจ้านายครับ”
ธีสิสหันไปมองลูกน้องคนสนิท ก่อนจะขยับริมฝีปากเอ่ยเสียงเรียบ
“มีไร”
“ฝั่งภูผาจะลงแข่งในรอบนี้ด้วยครับ” เสียงโซ่เรียบแต่นิ่งราวกับรู้ว่านี่คือข่าวที่เจ้านายไม่อยากได้ยินที่สุดในตอนนี้
ธีสิสชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะแล้วหันกลับไปมองแทร็กตรงหน้า
“หึ…” มุมปากหยักยกขึ้นเล็กน้อย “มันคิดจะมาเล่นในสนามของกูงั้นเหรอ?”
“ภูผาเงียบไปนาน เพิ่งกลับมามีความเคลื่อนไหวเมื่อไม่นานมานี้ หรือมันอยากหยามนาย?”
ธีสิสยืดหลังออกจ
