ไมอาก้าวเร็วตามหลังธีสิสมาติดๆ พอเดินขึ้นมาถึงโซน VIP ก็ต้องเจอกับสายตาของเพื่อนๆ ที่หันมามองพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง เสียงเพลง เสียงเครื่องยนต์ และเสียงเชียร์ในสนามด้านล่างเหมือนเบาลงไปชั่วขณะ เมื่อมิลินเป็นคนแรกที่ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“แกหายไปไหนมาไมอา! พวกฉันเป็นห่วงแกแทบแย่เลยนะ!” เสียงของคะนิ้งเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
สีหน้าทุกคนดูจริงจัง ต่างคิดว่าไมอาอาจจะเป็นลมหรือไม่สบาย ก่อนหน้านี้ไมอาบอกจะไปเข้าห้องน้ำแต่ไปนานจนผิดสังเกตเลยลงไปตามแต่กลับไม่เจอ สองสาวเลยไปขอให้สามีช่วยบอกคนตามหาอีกแรง ทุกคนไม่เป็นอันทำอะไรแม้กระทั่งการแข่งขันก็ไม่อยากดู
“ฉันแค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยน่ะ เลยไปนั่งในห้องที่มีแอร์สักพัก ว่าจะบอกพวกแกแล้วแต่ลืมโทรศัพท์ไว้” เธอพูดพร้อมพยายามคลี่ยิ้มบางๆ ให้เพื่อนหายห่วง
“แล้วตอนนี้โอเคแล้วใช่มั้ย?” คะนิ้งถามพลางจับแขนเธออย่างห่วงใย
“อืม ดีกว่าเมื่อกี้เยอะเลย”
“
