สองสามวันมานี้ความสัมพันธ์ระหว่างจางลี่ซือและฮองเฮาดีขึ้นเรื่อย ๆ นางหมั่นมาเยี่ยมฮองเฮาไม่ขาดจนฮ่องเต้ผู้เป็นบิดาเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจกับความลำเอียงของบุตรีจนต้องเรียกนางมาเข้าเฝ้า กระนั้นก็ยังกลัวว่าอิสตรีจะอึดอัดจึงเรียกฮองเฮามาด้วย
ขณะที่กำลังเดินทางไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้นั้นก็ได้บังเอิญพบกับอันตงหยาง ทั้งสองชะงักฝีเท้าก่อนที่จางลี่ซือจะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาด้วยความดีใจ ทว่าไม่ผู้ผู้ใดเอ่ยสิ่งใดออกมาเพียงแค่มองตาแล้วส่งยิ้มให้เท่านั้น
ทางด้านบริวารถวายคำนับแด่นาง เจียวจิ้นและเจียวลู่ต่างจ้องมองจางลี่ซือราวกับสำรวจ เมื่อเห็นว่านางสุขสบายดีจึงคลายกังวลลงไปได้ เหลือบมองชิงไฉที่คอยอารักขานางจากที่ไกล ๆ แม้จะเป็นการกระทำที่ดูอวดดีไปบ้างที่ส่งคนเข้ามาเป็นสายในพระราชวังเช่นนี้ ทว่าด้วยความจำเป็นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้
หากไม่ได้ข่าวคราวของนางเลย เกรงว่าอันตงหยางจะลงแดงตายไปเสียก่อนจะได้เอาชนะใจฮ่องเ
