“ข้าก็ต้องการท่านเช่นกันเพคะ”
ขยับกายบดเบียดเข้าลึกก่อนจะดึงสะโพกออก แล้วกดเข้าไปใหม่ซ้ำ ๆ ดวงหน้าหวานแหงนหน้าขึ้นฟ้าขณะขยับสะโพกเป็นฝ่ายควบคุม อันตงหยางเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปนออกมาเมื่อลีลาของนางช่างยั่วยวน แทบจะบดแก่นกายของตนให้จมอยู่ใต้ร่างของตนเอง
จางลี่ซือรู้ดีว่านางไม่ใช่สตรีพรมจรรย์อีกต่อไป และการปรนนิบัติสวามีนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำ นอกจากต้องยอมในเรื่องบนเตียงแล้วนางยังต้องขึ้นให้เป็นเพื่อสร้างความพึงพอใจให้กับบุรุษอีกด้วย คือสิ่งที่นางเรียนรู้มาจากในตำราก่อนที่จะถูกส่งตัวมายังดินแดนเหนือแห่งนี้ ไม่คิดว่าจะมีวันที่จะได้นำความรู้จากในตำรามาใช้เช่นนี้
“เจ้าไปเรียนรู้จากที่ใดกัน อา…”
ฝ่ามือแกร่งโอบเอวบอบบางแทบจะเคล้นเนื้อขาวจนเกิดรอยแดง พยายามอย่างมากที่ฉันไม่ลงแรงบนล่างบอบบางให้เกินบาดแผล ทว่าเมื่อนางขยับร่างกายอยู่บนตัวของตนเช่นนี้ฉันดูยั่วยวนเกินห้ามใจ
อันตงหยางมิใช่บุรุษที่จะยอม
