บทที่ 12 ขอโทษ3

1006 คำ

ชายหนุ่มได้ยินเสียงสั่นสู้ของเธอแล้วหัวเราะเสียงเย็น สายตาเขามองเธอวาววับเหมือนเสือนักล่า และตอนนี้ก็ได้เวลาขย้ำเหยื่อแล้ว “เธอไม่อยาก แต่ตอนนี้ฉันอยากแล้ว” เขาก้มกระซิบเสียงแหบพร่า ยังไม่ทันจะอ้าปาก มธุมาสก็ถูกเขาประกบจูบปิดปากแนบสนิท บดเคล้าอย่างเร่าร้อนจนแทบจะไฟลุกท่วมปาก ลิ้นสากสอดแทรกปัดป่ายไปตามไรฟันและกระพุ้งแก้มเก็บกลืนแลกน้ำลายกันและกัน บดเบียดกลีบปากดูดดึงตอดเม้มจนกายซ่านสยิว หัวใจสาวเต้นแรงโลดไม่แตกต่างจากชายหนุ่ม เนื้อตัวร้อนวูบวาบทั้งที่อยู่ในอ่างน้ำชุ่มฉ่ำ ฝ่ามือหนาลูบไล้สัมผัสเธออย่างเจนจัดรัญจวน บีบเฟ้นเคล้นคลึงไปตามจุดอ่อนไหวขณะเปลืองเสื้อผ้าของเธอไปพลาง แผล็บๆ รูปร่างอรชรผิวขาวผ่องราวกับหิมะก็เจิดจรัสเปิดเผยความยั่วยวนอยู่ใต้อุ้งมือร้อนที่โลมลูบลามเลีย สองเต้าได้ทรงสวยมีเม็ดทับทิมประดับปลายจงอย ทำให้คนมองกลืนน้ำลายจนลูกกระเดือกสั่น ลำคอแห้งผาก ได้แต่เลียริมฝีปากไปมาแก้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม