มธุมาสแทบช็อกตาตั้ง มองปืนในมือที่สั่นระริกพร้อมจะพรากชีวิตของกัญจน์ไปได้ทุกนาที แล้วลมหายใจก็สะดุดขาดห้วง หัวใจกระตุกเฮือกเหมือนถูกคนกระชากไปทั้งดวง เจ็บเจียนขาดใจตายเสียตรงนี้
ไม่รู้เลยว่าระหว่างเธอกับเขา...
ใครที่จะตายก่อนกันแน่?
เคยคิดว่าการอยู่ใกล้คนที่ทำร้ายกันแสนสาหัส คงทำให้เธอทุกข์ทนทรมานเหมือนตายทั้งเป็น แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่เลย ตอนที่เห็นกัญจน์ตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงถึงชีวิต ในเสี้ยววินาทีแห่งความเป็นความตายสุ่มเสี่ยงที่จะเสียเขาไปต่างหาก...
นี่แหละเป็นความเจ็บปวดและโหดร้ายอย่างแท้จริง!
เธอยอมแล้ว...
มธุมาสเพิ่งจะเข้าใจอย่างถ่องแท้ก็ตอนนี้เองว่าเธอไม่สามารถตัดใจจากเขาได้ เธอรักกัญจน์ รักผู้ชายคนนี้มาครึ่งชีวิต รักจนยอมทุ่มเททุกอย่าง รักจนฝังลึกถึงเลือดเนื้อและจิตวิญาณ รักจนพร้อมจะสูญเสียตัวตนไปโดยสมบูรณ์
ถ้าเขาอยู่เธอก็อยู่ ถ้าเขาตายเธอก็จะตายไปพร้อมกับเขา!
“มาร์ยอมแล้ว ยอ
