ยอมรับเงื่อนไข...1
431 คำ
“ค่ะ” ญาดารีบหมุนตัวเดินเข้าไปข้างในอย่างกล้าๆ กลัวๆ ตอนนี้น้ำตาของหญิงสาวพาลจะไหลออกมาด้วยความเสียใจ ทำไมชีวิตของเธอถึงเป็นเช่นนี้ เธอไม่อยากจะทำอย่างนี้ แต่เหมือนว่าชีวิตของเธอถึงทางตันแล้ว ตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าเธอจะเจออะไรช้างหน้า เธอรู้เพียงว่าวันนี้เธอมาขัดดอกให้เขาเท่านั้น เธอไม่รู้ว่าเธอจะต้องติดอยู่ในวังวนนนี้ไปอีกนานเท่าใด เพื่อสมบัติชิ้นสุดท้ายที่อนุสรณ์ความรักระหว่างบิดามารดาของตน ญาดาจำเป็นต้องตัดสินใจทำ แม้ว่านี่อาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาลก็ตาม
“คุณญาดาใช่มั้ยครับ” ปรีชาเลขาคนสนิทของปราชญ์เดินเข้ามาหาหญิงสาว หลังจากที่เธอเดินตามโถงทางเดินมาเรื่อยๆ
“ใช่ค่ะ คุณคือเจ้าหนี้ของคุณแม่ฉันเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกไปด้วยความไม่รู้
“ไม่ใช่หรอกครับ ผมปรีชาเลขาของคุณปราชญ์ คนที่เป็นเจ้าหนี้ของคุณน่ะครับ” ปรีชาหัวเราะกับความคิดของหญิงสาวตรงหน้า และก็รู้สึกสงสารในชะตากรรมของเธอ ดูท่าแล้วผู้หญิงคนนี้เป็นคนใสซื่อ แล้วต้องโชคร้ายมาเจอกับเจ้านายของเขา ซึ่งไร้หัวใจ ไม่เคยรักใครมาก่อน
“แล้วเขาอยู่ไหนล่ะคะ” ญาดาเอ่ยถามออกไปอย่างเลื่อนลอย
“คุณปราชญ์รอคุณอยู่ในห้อง งั้นตามผมมานะครับ” ปรีชากล่าวก่อนที่จะเดินนำหน้าหญิงสาวไป
“เอ่อ..เดี๋ยวก่อนค่ะ แล้วฉันต้องอยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหน” ญาดาเอ่ยตามหลังปรีชา ทำให้ปรีชาต้องหันหลังกลับมาตอบเธอ
“มันเป็นเรื่องระหว่างคุณกับคุณปราชญ์ ผมตอบเรื่องนี้แทนคุณปราชญ์ไม่ได้หรอกครับ” ปรีชาหันมาตอบ ก่อนที่เขาจะเดินไปข้างหน้า ในขณะที่หญิงสาวก็รีบสาวเท้ายาวตามเขาไปทันที เธอชักอยากจะเจอแล้วสิคุณปราชญ์เจ้านายของปรีชา เธอได้แต่แอบหวังว่าอย่าให้เขาเป็นพวกซาดิสต์แล้วกัน
“เข้าไปสิครับ คุณปราชญ์ท่านรอคุณอยู่แล้ว” เมื่อถึงประตูบานใหญ่ที่กำลังปิดอยู่ ปรีชาก็ปล่อยมือจากหญิงสาว ก่อนที่จะส่งเธอให้กับเจ้าหนี้ที่แท้จริงของเธอ
“คุณไม่เข้าไปด้วยกันเหรอคะ” ญาดารู้สึกกลัวขึ้นมา อย่างน้อยมีปรีชาเข้าไป เธอน่าจะอุ่นใจกว่าการที่ต้องอยู่ตามลำพังกับเขา
- ผู้เขียน
