เจ้าหนี้สวาททาสหัวใจ

พิสูจน์ว่าเธอบริสุทธิ์

“แล้วระหว่างวันฉันมีสิทธิ์ที่จะออกไปทำงานเพื่อหาเงินมาใช้หนี้คุณมั้ยคะ” เมื่อฟังจากเงื่อนไขแล้ว ญาดาแทบไม่เห็นหนทางที่เธอจะเป็นอิสระได้เลยสักนิด

“ไม่ได้ เธอต้องอยู่ที่นี่กับฉัน แต่เอาเป็นว่าฉันใจดีให้เงินเดือนเธอเดือนละสามหมื่น เธอไม่ต้องออกไปทำงานที่ไหน แค่อยู่ที่นี่ดูแลฉันก็พอ” ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันทำให้ญาดารู้สึกเจ็บไปทั้งหัวใจ เธอถูกตีราคาด้วยเศษเงินของเขา แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อเธอเลือกเดินทางนี้แล้ว

“งั้นฉันต้องเริ่มทำอะไรก่อนล่ะคะ” ญาดาได้ฟังเงื่อนไขของเขาเธอก็ได้แต่ปลง เป็นแบบนี้ก็ยากเหลือเกินที่เธอจะหลุดพ้นไปจากเขา เธอหวังเพียงอย่างเดียวว่าเขาจะเบื่อเธอและปล่อยเธอออกไปจากที่นี่โดยเร็ว

“งานของเธอไม่มีอะไรมาก ก็แค่ขึ้นเตียงกับฉันเมื่อฉันต้องการ จะที่ไหนเมื่อไหร่ก็ต้องได้” ปราชญ์กล่าวเรื่องพวกนี้ออกมาหน้าตาเฉย ในขณะที่ญาดาเมื่อได้ยินสิ่งที่เขากล่าวเธอถึงกับหน้าร้อนวูบวาบด้วยความอาย

“แปลว่าเริ่มตอนนี้เลยเหรอคะ” ญาดาไม่แน่ใจในสิ่งที่เธอเข้าใจ เธอจึงเอ่ยถามออกไป

“ยังหรอก ยังไม่ถึงเวลา เดี๋ยวฉันจะออกไปทำธุระข้างนอก แล้วหัวหน้าแม่บ้านจะเข้ามาบอกเองว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง” ปราชญ์กล่าวเสียงเรียบ ก่อนที่เขาจะใช้สายตาประเมินไปที่ร่างบางของหญิงสาว เขาต้องยอมรับว่าเขาพอใจในตัวลูกหนี้สาวไม่ใช่น้อย

“ค่ะ” ญาดาตอบรับด้วยท่าทางเหนื่อยใจ

“เธอรออยู่ที่นี่แหล่ะ เดี๋ยวแม่บ้านเข้ามาจัดการทุกอย่างแทนฉันเอง” ปราชญ์กล่าวก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วเดินออกไปจากห้อง ร่างสูงของคนที่เพิ่งเดินออกไป ทำให้หญิงสาวต้องถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก อย่างน้อยเวลาของพรหมจรรย์ของเธอก็ยังมีอยู่ โชคดีที่เขาไม่ใช่ชายกักขฬะที่เห็นหน้าก็พร้อมที่จะฟัดทันที ตอนนี้กว่าจะค่ำก็เหลือเวลาอีกหลายชั่วโมง เธอยังมีเวลาได้หายใจโล่งปอดอีกสักพัก

ระหว่างที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่นั้น หญิงสูงวัยที่เธอเข้าใจว่าน่าจะเป็นแม่บ้านก็เดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทีน่าเกรงขาม ญาดาจึงยกมือไหว้ตามมารยาท

“ไม่ต้องไหว้ดิฉันหรอกค่ะ ดิฉันเป็นแค่แม่บ้านของคุณปราชญ์เท่านั้น” นางทองใสกล่าวด้วยรอยยิ้มเอ็นดู ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนของผู้เป็นนายมายกมือไหว้เธออย่างอ่อนน้อมเช่นนี้ เมื่อเห็นดังนี้แล้วก็ทำให้นางทองใสรู้สึกสงสารหญิงสาวผู้นี้เหลือเกิน เพราะจะว่าไปแล้วก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่จะอยู่ที่นี่ได้นานเกินเดือน ยิ่งถ้าใครหวังอยากจะได้หัวใจปราชญ์นั้นอย่าได้หวังเลย เพราะคนอย่างเจ้านายของนางขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจอย่างที่สุด