ไร่ไตรลักษณ์ปลูกข้าวโพดหลายสายพันธุ์และเมื่อปกิตบอกเรื่องงานจักรทิพย์จึงได้แต่ผ่อนลมหายใจ ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นพร้อมกับดึงร่างเล็กของมนตระการให้ลุกตาม ระหว่างนั้นปกิตก็ถอยออกไปอย่างรู้หน้าที่ ทั้งคู่ยืนเผชิญหน้ากัน
“เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วฉันจะไปส่งเธอที่ร้าน”
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวมนให้ภูมารับ”
“ฉันเปลี่ยนใจไม่ให้เธอไปร้านขนมแล้ว เธอต้องเข้าไร่กับฉัน”
“คุณจักรทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ”
“ฉันจะทำ”
จักรทิพย์บอกอย่างเอาแต่ใจ มือหนาคว้าหมับที่ข้อเล็กออกแรงบังคับให้มนตระการไปด้วยกัน พอมนตระการขืนตัวเอาไว้เขาก็อุ้มร่างเล็กพาดบ่า ทำเอามนตระการร้องเสียงหลง
“คุณจักร ปล่อยมนนะคะ”
“ไม่ปล่อย”
เขาเอ่ยเสียงเข้มงวดและยังคงอุ้มหญิงสาวไปทั้งอย่างนั้น แม้ว่ามนตระการจะร้องโวยวายและใช้กำปั้นเล็กทุบตีแผ่นหลังกว้างไปตลอดทาง ปกิตเดินออกมาจากห้องทันเห็นทั้งคู่พอดี รอยยิ้มขันฉายชัดบนใบหน้าของปกิต
“ไหน
