มนตระการตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน ลูบหน้าท้องที่ยังคงแบนราบอีกพักหนึ่งมนตระการก็เอนตัวลงนอนที่โซฟา ตั้งใจว่าค่อยตื่นอีกทีตอนพยาบาลเข้ามาวัดสัญญาณชีพของแพรใจ เปลือกตาสีอ่อนปิดสนิทได้ไม่ถึงห้านาทีก็ต้องสะดุ้งตื่น เมื่อเสียงปลดล็อคประตูดังขึ้น มนตระการยันตัวลุกขึ้นนั่งเพราะคิดว่าพยาบาลเข้ามา แพรใจเองก็สะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาเช่นกัน แต่ไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิดเพราะคนที่มาคือจักรทิพย์
“คุณจักร!”
ทั้งมนตระการกับแพรใจต่างเรียกอีกฝ่ายออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน แพรใจพยายามยันตัวลุกขึ้น มนตระการรีบปรี่เข้าไปช่วยประคองในขณะที่จักรทิพย์ขยับเท้าเข้ามาหาทั้งคู่อย่างใจเย็น จัดท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนให้แพรใจเรียบร้อยทั้งคู่ก็หันมามองจักรทิพย์รอคอยว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร
“คุณ…เป็นยังไงบ้าง”
จักรทิพย์ถามแล้วเลี่ยงสายตาไปจับจดอยู่ที่ตรงหัวเตียง แต่แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่ทำให้แพรใจตื้นตันจนน้ำต
