ตอนที่ 9
1064 คำ
Mercedes-Benz E-Class Saloon สีดำแล่นไปบนถนนด้วยความเร็ว เพราะขณะนี้ใจของพีรดนย์แล่นไปยังสถานที่ที่เพื่อนสนิทแจ้งพิกัดมาเรียบร้อยแล้ว เขาไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธมาก่อน การที่ถูกธิญาดาเมินเฉยมันทำให้เขาหัวเสียและรู้สึกเสียเซลฟ์แบบไม่เคยเป็นมาก่อน ดังนั้นวันนี้เขาจึงอยากคุยกับหญิงสาวให้เข้าใจ ว่าทำไมถึงเฉยชากับเขาทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแท้ๆ และเพราะไม่มีโอกาสจะได้เจอเธอในที่อื่น ดังนั้นเขาจึงถือโอกาสที่เพื่อนสนิทอย่าง ก้องเกียรติเจอเธอที่นี่ เพื่อตามมาเคลียร์สิ่งที่กวนใจเขามาหลายวัน
ขณะที่พีรดนย์กำลังมุ่งหน้ามาหาเป้าหมาย คนที่ถูกกล่าวถึงกลับไม่รู้เรื่องรู้ราว โยกกายไปตามจังหวะดนตรีกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน แต่แล้วบรรยากาศแห่งความสนุกก็ต้องเปลี่ยนเป็นโกลาหล เมื่อเกิดกลุ่มควันขึ้นภายในสถานบันเทิง จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่าไฟไหม้ เท่านั้นเสียงเพลงก็เงียบลงกลายเป็นเสียงกรีดร้องและต่างคนต่างเบียดเสียดไปยังทางออกเพื่อหนีตาย
“ไฟไหม้ ยุ นา หนีเร็ว” ธิญาดาจูงมือเพื่อนสนิทและมุ่งไปยังทางออก แต่ก็โดนฝูงชนทั้งเบียดทั้งชนจนมือที่จับกันไว้หลุดออกจากกัน และตัวเธอเองก็ถูกเบียดเข้าไปด้านใน
“เกรซ เกรซ” ยุพเรศและชนาภาพยายามไขว่คว้าดึงมือธิญาดาเอาไว้ แต่ไม่สามารถต้านทานกลุ่มคนที่กำลังตะเกียกตะกายหนีตายได้ เพราะขณะนี้กลุ่มควันที่หนาตัว เริ่มมีประกายไฟลุกโชนแผ่ความร้อนมาอย่างน่ากลัว ก้องเกียรติเองก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และรีบวิ่งไปดึงมือลูกค้าไปยังประตูหนีไฟ
“ยุทำยังไงดี เกรซหายไปแล้วฮือๆ” ชนาภาร้องไห้อย่างเสียขวัญ ทั้งกลัวและเป็นห่วงเพื่อนที่ถูกกกลืนหายไปกับฝูงชน ยุพเรศพยายามจะแทรกตัวเข้าไปตามหาธิญาดา แต่ก็ถูกชนจนล้มลง จนชนาภาต้องรีบกระชากตัวเพื่อนขึ้นก่อนจะถูกคนที่กำลังกระเสือกระสนหนีเปลวไฟเหยียบตาย ทั้งสองตั้งใจจะเข้าไปตามหาธิญาดา แต่ฝ้าเพดานที่ถูกไฟไหม้หล่นลงมาขวางทางพร้อมเปลวไฟอันร้อนแรงจนไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้
“เกรซ เกรซ เธออยู่ไหน” ยุพเรศตะโกนเรียกทั้งน้ำตา ก่อนจะถูกเบียดจนต้องไหลตามออกไป จนในที่สุดก็หลุดออกมาด้านนอกทั้งสองคน
พีรดนย์ยกข้อมือที่สวมนาฬิการาคาแพงขึ้นดูเวลา เนื่องจากเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว แต่การจราจรยังติดขัดแทบไม่ขยับ
“ดึกป่านนี้แล้วติดอะไรนะ” พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงหวอจากรถดับเพลิงและรถกู้ชีพก็ดังสนั่นอยู่ด้านหลัง ก่อนจะแล่นแซงหน้าไปด้วยความเร็ว เมื่อยานพาหนะต่างพากันหลีกทางให้ ชายหนุ่มเอื้อมมือไปเปิดวิทยุแล้วเขาก็ได้รับคำตอบโดยทันที ซึ่งเป็นคำตอบที่ทำให้เขารู้สึกใจหายวาบ
‘ข่าวด่วน เกิดเหตุเพลิงไหม้สถานบันเทิง…ย่านทองหล่อ ตามรายงานยังมีนักเที่ยวติดอยู่ภายในจำนวนมาก เจ้าหน้าที่ยังไม่สามารถควบคุมเพลิงได้ แนะนำประชาชนหลีกเลี่ยงเส้นทาง และช่วยอำนวยความสะดวกให้กับยานพาหนะของเจ้าหน้าที่ด้วย หากมีความคืบหน้าเราจะรายงานให้ทราบอีกครั้ง’
พีรดนย์รีบกดโทรศัพท์หาก้องเกียรติด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่มีใครรับสาย นั่นยิ่งทำให้เขาร้อนใจเพราะไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทที่อยู่ในนั้น แต่มีใครบางคนที่เขากำลังต้องการพบเป็นที่สุดอยู่ด้วย
“ได้โปรดเถอะ ไอ้ก้องรับสายสิวะ” พีรดนย์รู้สึกใจคอไม่ดีและพยายามกดต่อสายหาเพื่อน จนกระทั่งสัญญานไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขาจึงรีบเหยีบคันเร่งไปด้วยความเร็ว
ก้องเกียรติทรุดกายลงนั่งกับพื้นพร้อมด้วยลูกค้าที่พามาเลี้ยงรับรอง สายตาของเขามองไปยังภาพไฟลุกท่วมอย่างใจหายพร้อมๆ กับโล่งใจที่ตัวเองรอดออกมาได้ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของผู้หญิงดังขึ้นข้างๆ เมื่อหันไปมองก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าเป็นแก๊งสามสาวที่หนึ่งในนั้นเป็นเป้าหมายของเพื่อนสนิท แต่ตอนนี้เหลือแค่สอง
“คุณ แล้วเพื่อนคุณล่ะ”
“ฮือๆ เกรซอยู่ในนั้น พวกเราถูกเบียดจนมือหลุดออกจากกัน พวกเราพยายามจะเข้าไปตามหาเกรซ แต่โดนเบียดจนล้มแล้วฝ้าเพดานก็ถล่มลงมา ไฟลุกเต็มไปหมดจนพวกเราเข้าไปไม่ได้” ชนาภาบอกด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น
“เวรละ” ก้องเกียรติตกใจมาก เพราะไม่คิดว่าสถานการณ์จะเลวร้ายขนาดนี้ ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็รีบกดรับอย่างไม่รีรอ
“ไอ้ก้อง มึงปลอดภัยดีหรือเปล่า”
“เออ กูปลอดภัย ออกมาได้แล้วแต่ว่า…”
“แต่อะไร” ก้องเกียรติกลืนน้ำลาย ก่อนจะบอกสิ่งที่เพิ่งได้รู้ให้เพื่อนทราบ
“แต่คนที่มึงอยากเจอติดอยู่ข้างใน”
“อะไรนะ” พีรดนย์ตะโกนถามผ่านโทรศัพท์ด้วยความตกใจพร้อมๆ กับที่ใจเขามันรู้สึกร้อนรุ่มด้วยความเป็นห่วง
“มึงได้ยินไม่ผิดหรอก เป้าหมายที่มึงอยากเจอติดอยู่ข้างใน ตอนนี้ไฟลุกท่วมไปหมดเลย”
“บ้าเอ๊ย” พีรดนย์สบถก่อนจะเหยียบคันเร่งแทบมิด เพราะใจเขามันแล่นไปอยู่ที่นั่นแล้ว เสียงร้องไห้และโหวกเหวกโวยวายทั้งจากนักเที่ยวและเจ้าหน้าที่ดังระงมไปทั่วบริเวณ นักดับเพลิงกำลังระดมฉีดน้ำเพื่อไม่ให้ไฟลุกลามมากกว่าเดิม ส่วนเจ้าหน้าที่กู้ชีพกำลังปฐมพยาบาลผู้บาดเจ็บ และส่วนหนึ่งกำลังช่วยลำเลียงคนออกจากผับ
“เกรซ เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ”
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองเกรซด้วยนะคะ” ยุพเรศและชนาภาพนมมือวอนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น เพราะถูกเจ้าหน้าที่กันให้อยู่ด้านนอก แม้จะอยากเข้าไปตามหาเพื่อนมากแค่ไหนก็ตาม
- ผู้เขียน
