ธิญาดาเงยหน้ามองตึกสูงสามสิบชั้นตรงหน้า ที่มีป้ายติดไว้ด้านหน้าว่าอาคารชิษณุเวทย์ สถานที่ทำงานของ พีรดนย์ เหตุที่เธอต้องมาเยือนที่นี่ก็เพราะใครบางคน ที่โทรไปอ้อนว่าอยากกินข้าวเที่ยงกับเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องยกปิ่นโตอาหารเมนูโปรดของเขาจากร้านมาทานกับเขาที่นี่ ประชาสัมพันธ์สาวสวยด้านล่างรีบเข้ามาต้อนรับช่วยหิ้วของและพาเธอไปส่งที่ลิฟต์ เมื่อมาถึงชั้นบนเลขาของพีรดนย์ก็รีบเข้ามารับปิ่นโตส่งให้แม่บ้านไปจัดใส่จาน และเปิดประตูให้เธอเข้าไปพบเจ้านาย พีรดนย์กำลังยุ่งกับแฟ้มเอกสารที่กองตรงหน้า ชายหนุ่มเงยหน้ายิ้มให้เธอแล้วก้มลงเซ็นเอกสารต่อ
“มาแล้วเหรอครับ เกรซรอผมแปปหนึ่งนะ เอกสารพวกนี้ด่วนมาก ผมต้องเซ็นให้หมดก่อนเที่ยง”
“ค่ะ เกรซรอได้” ธิญาดานั่งมองพีรดนย์ในชุดสูทเนียบตั้งแต่หัวจรดเท้า แตกต่างจากนักร้องหนุ่มเพลย์บอยที่เธอเจอเขาครั้งแรกที่ Six Sense ราวกับคนละคน แต่ที่เหมือนกันคือไม่ว่าจะแบบไหนก็หล่อ
