5. รักมานาน

893 คำ
ฟึ่บ! "พอล..ถ้าง่วงมากขนาดนี้ นอนพักก่อนไหม ไม่น่าจะไปส่งเราไหวหรอก" หลังจากดูภาพยนตร์ได้ไม่กี่นาที คนตัวสูงข้างๆ แอบงีบหลับคอตกอยู่หลายรอบ แล้วยิ่งสภาพอากาศในช่วงฤดูหนาวเป็นใจ ให้คนเหน็ดเหนื่อยตลอดวันพร้อมจะเข้าสู่ห้วงนิทราง่ายดาย "ขอโทษนะเอย แต่เราคงจะไม่ไหวจริงๆ " จากที่นั่งพิงไหล่แล้วคอตก ร่างสูงเลยเบี่ยงลำตัวมานอนตักเล็ก รู้ว่ากระโปรงทรงเอมันร่นขึ้น รีบคว้าหมอนอิงใบเล็กมาหนุนคั่นอีกที "....." ใจดวงน้อยเต้นตึกตัก พาลสองมือวางไม่เป็นตำแหน่ง ในการที่ถูกผู้ชายออดอ้อนเข้าอย่างจัง แฝงความอบอุ่นไม่เหมือนเขาคนเดิม "นอนสบายดีจัง" เสียงเข้มเปรยบอก คว้าเอาข้อมือเล็กไปกอดแนบอกกว้าง หลับเปลือกตาหนาปิดสนิท "กะจะหลับนานเลยหรือเปล่า" เธอถามอย่างเกรงใจทั้งที่ตัวเองนั่งหลังตรง เกร็งไปหมดทุกส่วนไม่ขยับเลย "ตัวเอยหอมมากเลยนะ กลิ่นแบบนี้ทำเราหลับข้ามวันยังได้เลยแหละ" ใบหน้าคมคายเงยขึ้นมองแฟนสาว ที่ตอนนี้สองแก้มผิวบางแดงจัด "ตื่นแล้วนี่หน่า มานั่งแบบเดิมดีไหม" "เราคบกันมากี่เดือนแล้วนะเอย ทำไมพอลรู้สึกรักเอยเหมือนรักมาเป็นปีๆ แล้ว" เขาพูดถ้อยคำจากใจลูกผู้ชาย ไม่ว่าจะมองใบหน้าสวยครั้งไหน มีผลต่อใจแกร่งดวงนี้ไม่น้อย เขาทั้งอยากทะนุถนอมและดูแลเธอไปตลอดชีวิต "มันใช่เวลาไหมพอล หนังออกจะตลกนะ" คำพูดตรงไปตรงมาชวนให้เธอรู้สึกเช่นกัน ผู้หญิงที่เคยขี้อายตอนนี้ชาไปทั้งสองมือมีเหงื่อผุด "ที่พอลเคยสัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินเอย เรายกเลิกทันไหม" "หื้ม...อย่าทะลึ่งเด็ดขาดนะ" คิ้วมนสวยขมวดเป็นยุ่งเหยิง หากอีกฝ่ายจะผลีผลามทำอย่างอื่นมากกว่านอนตัก เธอคงได้ต่อสู้ไม่ยอมโดนกระทำ "จูบหน่อยได้ไหม แค่จูบเฉยๆ จะไม่ได้ล่วงเกินทำอย่างอื่นนะ" คนบอกส่งสายตาเว้นวอน รวบสองมือบางมากุมไว้ เขาอยากแสดงความรักที่มันอัดอั้นในใจมากมายขนาดไหน แต่ก็กลัวว่าเป็นการกดดันทำให้เอิงเอยลำบากใจ "จะดีเหรอ เอยไม่...." อีกฝ่ายดันลุกพรึ่บ สันจมูกเล็กเลยเฉียดไปกับแก้มสากเบาๆ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะได้กลิ่นน้ำหอมที่เรียกอัตราการเต้นหัวใจถี่ระรัว "จุ๊บเฉยๆ ก็ได้นะ" ร่างสูงโน้มตัวมาใกล้ ทำให้คนตัวเล็กรีบเอนพิงพนักโซฟา จับบ่ากว้างสองข้างอัตโนมัติ "แค่จุ๊บนะ ห้ามมากกว่าจุ๊บไม่เอาอย่างอื่นใส่มานะ" เธอคงจะห้ามความต้องการแฟนหนุ่มไม่ได้แล้วตอนนี้ แต่อย่างน้อยต้องมีขีดจำกัด "ได้ครับ" จุ๊บ~ เขาเป็นฝ่ายโน้มใบหน้าคมลง ให้ปากหยักแนบกับผิวปากเรียวสีชมพูสดใส รับรู้ลมหายใจสัมผัสเหนือขอบปากกันและกัน มันชวนให้ปวดหนึบตรงลูกผู้ชาย "..พอแล้ว" เธอรีบถอนใบหน้าหนี กลัวว่าจะเผลอไปกับคารมผู้ชายเจ้าชู้ พอได้ร่างกายเธอไปแล้ว อาจจะเบื่อกันง่ายให้ความสัมพันธ์จบลงไวไว "นานกว่านี่อีกหน่อยนะเอย" เสียงแหบพร่าบอก ล็อคท้ายเล็กไว้แน่น ก่อนจะโน้มไปแนบปากสัมผัสกันและกัน มองเห็นว่าดวงตากลมคู่สวยหลับพริ้มน่าเอ็นดู เขาอยากจะทำได้มากกว่านี้ ในการยับยั้งความต้องการเพศชายมันไม่ง่ายเหมือนที่ผู้หญิงคิด ถึงจะทรมานกายแต่เขาก็มีความสุข ยิ่งได้กลิ่นหอมของเอิงเอยทำเขาอยากอยู่ท่านี้นานๆ "....." ดวงตาคู่สวยจ้องมองไปที่สายตาอีกฝ่าย เธอแค่นึกว่าเขาจะล้อเล่นยอมปล่อยกัน ที่ไหนได้สองใบหน้ายังชิดใกล้ แถมปากหยักถูไถเรียวปากบางไปมา "เรากลัวจะหยุดตัวเองไม่ได้จัง" "ขอเวลาเอยหน่อยนะ ไม่ได้เตรียมใจมาเลย" นาทีเมื่อกี้เกือบทำเธอตกอยู่ในภวังค์ไม่เกินจริง มือขาวเรียวยกขึ้นปิดปากหยัก ส่วนอีกข้างทาบบนหน้าอกข้างซ้าย เช็คอัตราการเต้นของหัวใจ "หึ...เวลาเอยเขินน่ารักจังเลยนะ ไม่ทำอย่างอื่นก็ได้ แต่ขอนอนตักต่อนะ ตักเอยมันสบายสุดๆ แล้ว" "ได้ แต่ห้ามลุกมาขอจุ๊บเหมือนเมื่อกี้นะ ไม่งั้นเอยจะขอกลับคอนโดก่อน" อีกฝ่ายดันรีบทิ้งศรีษะบนตักเล็ก ทำหน้าทะเล้นเหมือนมีแผนการณ์เจ้าเล่ห์อีก มีหรือที่เธอจะเดาความคิดเขาไม่ออก "ครับ คุณแฟน" ยิ่งเห็นใบหน้าสวยมีรอยยิ้ม ใจแกร่งมันพองฟูราวกับมีพลังมากมาย เขารั้งข้อมือเล็กข้างนึงมานอนกอดไว้ ปล่อยให้มืออีกข้างของเธอลูบศรีษะ ทำอย่างกับว่าจะกล่อมให้เขาหลับอีกรอบ "นอนหลับสิ ไม่ต้องตื่นขึ้นมาจะดีมากเลย" หลังพูดจบมีเสียงหัวเราะเล็ดรอด ทำคนบนตักหลุดขำตาม จนทั้งคู่แทบไม่ได้ดูภาพยนตร์ชื่อดังที่เปิดฉาย ....................................
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม