ณ หน้าห้องผ่าตัด หลังจากที่ขวัญได้รู้ว่าผู้เป็นบิดาเสียชีวิต
ขวัญข้าวยังนั่งร้องไห้อยู่ ขณะนั้นโมเมจึงรีบโทรหาผู้เป็นพ่อแม่ เพราะเรื่องแบบนี้ไม่สามารถจัดการอะไรด้วยตัวเองได้
~ตู้ดดด ตู้ดดด~
เสียงรอสายดังอยู่สักพัก ไม่เกินหนึ่งนาทีผู้เป็นพ่อและแม่ของโมเมก็กดรับสาย
โมเมรีบพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแต่ก็พยายามควบคุมให้มั่นคง
“ฮัลโหล…แม่เหรอ…หนูเองนะโมเม…”
“ว่าไงลูก ดึกแล้วนะ...มีอะไรเร่งด่วนหรือเปล่า เสียงสั่นเชียว”
“แม่…คือ…พ่อของขวัญข้าว…เสียแล้วค่ะ…เมื่อกี้หมอเพิ่งออกมาบอก…ขวัญร้องไห้ไม่หยุดเลย หนูไม่รู้จะทำยังไง…แล้วหนูต้องทำเรื่องยังไง ติดต่ออะไร แม่ช่วยได้ไหม”
แม่ของเธอเงียบไปชั่วครู่ ก่อนพูดกับลูกสาวอย่างอ่อนโยน
“โอ้ย…ตายจริง ลูก พ่อขวัญเป็นอะไร แม่รู้มาว่าขวัญก็ไปเยี่ยมบ่อย ๆ นะ เป็นไปได้ไง จริงใช่ไหมลูก”
“ใช่ค่ะ หมอพึ่งตวจเจอมะเร็ง ต้องผ่าตัดแต่อาการทรุดลงเร็วมาก ตอนผ่าตัดเก
