วันรุ่งขึ้น
เช้าตรู่ ห้องผู้ป่วย VIP
~ครืดด~
เสียงประตูเลื่อนเปิดเบา ๆ เวธัสในชุดลำลองเรียบ ๆ เดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวมากมาย ใบหน้าของเขาดูตื่นเช้าแบบฝืนธรรมชาติสุด ๆ แต่ก็มีแววตาจริงจังในทุกก้าวเดิน
เวธัสพึมพำเบา ๆ ขณะวางของบนโซฟา
“ข้าวของครบ ผ้าขนหนู ของใช้ส่วนตัว แปรงสีฟันสองอัน…เผื่อขวัญโยนของพี่ทิ้งจะได้มีสำรอง”
ขวัญที่นอนพิงหมอนอยู่บนเตียง แค่ปรายตามองเขาอย่างหมดอารมณ์ ใบหน้าเบื่อโลกเหมือนพร้อมจะปิดเครื่องทันทีที่เขาเริ่มพูด
ขวัญพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“จะมาอยู่ด้วยเลยเหรอคะ หรือพี่จะเปิดแคมป์ที่นี่”
เวธัสยิ้มบาง เดินมาเทน้ำใส่แก้วให้เธอเหมือนรู้งาน
“หมอบอกเธอต้องพักฟื้นอย่างน้อยสองสัปดาห์…พี่เลยถือโอกาสมาดูแล เอาใจ…แล้วก็ชดใช้ในสิ่งที่ควรทำตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน”
ขวัญยังไม่รับน้ำจากเวธัส เขาก็ยื่นค้างไว้อยู่อย่างนั้น
“ขวัญไม่ได้เรียกร้องให้ใครมาชดใ
