เช้าวันอาทิตย์ที่ควรสงบสุข แต่ในบ้านหลังใหญ่กลับเต็มไปด้วยเสียง…
“ขวัญ! ผ้าเช็ดตัวลูกอยู่ไหน!”
เสียงเวธัสดังลั่นบ้าน ในสภาพที่ใส่ผ้ากันเปื้อนลายเป็ดเหลืองขนาดพิเศษ ยืนถือกะละมังใบเล็กกับขวดสบู่เด็กในมือ สีหน้าจริงจังเหมือนจะออกรบ
ขวัญข้าวตะโกนกลับมาเสียงใส
“อยู่ในลิ้นชักชั้นสอง ใต้เตียงค่ะ! พี่เวย์หาเองสิ!”
เวธัสยืนชะงัก
“…ใต้เตียงเหรอ? ของแบบนี้มันไม่น่าจะอยู่ตรงนั้นมั้ย”
ในขณะที่คุณพ่อกำลังงงกับผ้าเช็ดตัว คุณลูก “น้องคิน” ก็เริ่มแสดงพลังเสียงอีกแล้ว
“แง๊งงงงงงงง!”
เวธัสรีบวิ่งไปชะโงกดูที่เปล
“ลูกครับ ใจเย็น พ่อยังหาผ้าไม่เจอเลย…”
ในที่สุด ผ้าเช็ดตัวก็หาเจอ พร้อมถังน้ำอุ่นที่ขวัญเตรียมไว้ เวธัสจัดโต๊ะกลางห้องเป็นจุดปฏิบัติการ แล้วอุ้มลูกชายตัวน้อยมาวางบนเบาะนุ่ม
ขวัญข้าวเดินเข้ามาพร้อมกล้องมือถือ
“โอเค พร้อมค่ะ คุณพ่อจะได้ขึ้นเทรนด์ #พ่อเวย์อาบน้ำน้องคิน วันนี้!”
เวธัสเบิกตา
