เช้านี้บรรยากาศบ้านคุณหญิงศรีลดาดูจะวุ่นวายกว่าทุกวัน ขวัญข้าวกำลังจัดกระเป๋าใส่ผ้าอ้อม น้ำเกลือ ขวดนม ยา และผ้าห่มสำรองสองผืน ในขณะที่เวธัสกำลังเดินวนเหมือนนักโทษประหาร
เวธัสพูดด้วยน้ำเสียงตื่น ๆ
“ขวัญ… วันนี้ฉีดกี่เข็มนะ? หนึ่งใช่ไหม? แค่หนึ่งใช่ไหม?”
ขวัญข้าวพูดพลางกลัดกระดุมเสื้อให้ลูก
“วันนี้เข็มแรกค่ะ และพี่ก็จะไม่ร้องไห้ไปกับลูกด้วย เข้าใจมั้ยคะ?”
เวธัสทำหน้าเคร่งเครียด
“พี่ไม่สัญญา!”
ตอนนี้น้องคินอยูาในชุดหมีสีฟ้ากำลังนอนหลับปุ๋ย ไม่รู้เลยว่าโลกทั้งใบของเขากำลังจะสั่นสะเทือน…
จนมาถึงที่โรงพยาบาล คลินิกเด็กเล็กแสนอบอุ่น
ขวัญข้าวอุ้มลูกนั่งรอเรียกชื่อ โดยข้าง ๆ มีเวธัสที่ทำหน้าบูดบึ้งใส่ตุ๊กตาเป็ดที่โชว์ไว้หน้าเคาน์เตอร์
ขวัญกระซิบ
“พี่เวย์… ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ?”
เวธัสพูดเสียงเคร่ง
“ตุ๊กตานี่มันหลอกลวงเด็ก พอเห็นมันยิ้ม เด็กจะคิดว่ามาที่นี่สนุก แล้วดูสิ! เดี๋ยวก็โดนฉีด!
