บทที่14
ยัยโรคจิต
21.00น.
@C Club
ผมขับรถซุปเปอร์คาร์คันโปรดของตัวเองเข้ามาจอดที่ลานจอดรถวีไอพีของผับไอ้ทามหลังจากที่มาถึงแล้ว จากนั้นก็เดินเข้าไปในผับที่คนแม่งเยอะฉิบหายแถมยังยืนอัดกันเป็นปลากระป๋องเต็มไปหมดอีกด้วย
"คนจะเยอะไปไหนว่ะ"
คืนนี้เอาจริงๆ แม่งก็ไม่ใช่วันหยุดน่ะแต่ทำไมคนแม่งเยอะจัดจังว่ะ แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้ยืนสนใจอะไรนานเพราะเลือกที่จะเดินขึ้นไปชั้นสองที่พวกเพื่อนสนิทของผมนั่งรออยู่เพราะถ้าขืนผมไปช้ากว่านี้ไอ้แปลนได้บ่นผมจนหูชาแน่ ขนาดผมกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่กี่ชั่วโมงแม่งยังโทรตามจิกผมเป็นไก่เลยสัส
ยิ่งกว่าเมียผมก็ไอ้แปลนนี่แหละบ่นผมได้ทุกที่ทุกเวลาจนบางครั้งผมก็งงว่าแม่งเป็นเหี้ยอะไรนักหนา
ตึก ตึก ตึก
"ไอ้ตฤณทางนี้ๆ " ผมที่กำลังจะเดินเลี้ยวไปทางห้องวีไอพีชะงักเท้าอยู่กับที่ชั่วขณะเมื่อได้ยินเหมือนเสียงไอ้โยธามันเรียกผม ก่อนจะเห็นว่าเป็นมันจริงๆ ที่นั่งยืดคอโบ
