“CSR ปีนี้ได้ข้อสรุปหรือยังว่าจะไปที่ไหน” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนที่ยืนมือประสานกันอย่างสำรวมอยู่หน้าโต๊ะทำงาน เพื่อรอเอกสารที่นำมาให้เซ็นกลับไป
“แผนกส่งเสริมนำเสนอมาสองที่ครับ คือพื้นที่ใกล้เคียงกับบริษัท ก็จะมีโรงเรียนที่ทางบริษัทเราสมควรต้องเข้าไปทำกิจกรรม และก็มีที่ต่างจังหวัดครับทำร่วมกับห้างร้านที่ขายอุปกรณ์ก่อสร้างดังในตัวจังหวัด ไปพัฒนาโรงเรียนและมอบทุนการศึกษาให้กับเด็กนักเรียนครับ” คนฟังยังตรวจดูเอกสารงบประมาณการก่อสร้างหมู่บ้านจัดสรรที่บริษัทตัวเองประมูลมาได้
“แล้วเหลืออะไรอีก” เหลืออะไรอีกในที่นี้ของคนถาม หากไม่ใช่เลขาที่ทำงานร่วมกันมานานคงไม่เข้าใจในคำถาม ทว่าไม่ใช่กับกมล เลขาที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่กันมานาน ตั้งแต่ตรัยคุณเป็นรองกรรมการผู้จัดการ จวบจนขยับมาเป็นกรรมการผู้จัดการสูงสุด ของบริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่
“เหลือนำเอกสารมาให้เจ้านายเคาะครับ ว่าจะเลือกทำที่ไหน”
“แล้ว
