เสียงสนทนาของเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายที่มีความสัมพันธ์เป็นพี่น้องกันดังมาร่วมชั่วโมง มีทั้งเสียงพูดคุย เสียงหัวเราะ สลับสับเปลี่ยนกันไป พาให้ผู้ใหญ่ที่นั่งมองยิ้มตามออกมา
“น้องพร้อมจะไปอยู่กับพี่ไหม เดี๋ยวพี่ให้คุณแม่เอารถมารับที่บ้าน” คนที่มีสถานะเป็นน้องชายส่ายหน้าเล็กน้อย
“พร้อมไปไม่ได้หรอกครับ พร้อมต้องอยู่กับแม่กับตาจ๋าที่นี่”
“ก็ให้คุณแม่คุณตาไปด้วยสิ...ลุงรักษ์ขา เราให้คุณแม่กับคุณตาจ๋าของน้องพร้อมไปอยู่ที่บ้านด้วยได้ไหมคะ” หันมาถามลุงที่นั่งอมยิ้มอยู่บนเตียงคนไข้
“ได้ครับ” เมื่อได้คำตอบจากผู้เป็นลุง หนูนิดหน่อยก็หันมาหาน้องพร้อมทันที
“ลุงรักษ์อนุญาตแล้วไปได้ คุณตาจ๋า คุณป้าเพลงไปอยู่กรุงเทพฯ กับนิดหน่อยนะคะ นิดหน่อยจะได้เล่นกับน้องพร้อมทุกวันเลยค่ะ เดี๋ยวนิดหน่อยช่วยดูแลน้องพร้อมด้วยค่ะ”
พิมพ์มาดาและสมพรอมยิ้มกับความน่ารัก น่าเอ็นดูของหนูนิดหน่อย และคำพูดช่างเจรจาของหนูน้อย
