ชีวิตคู่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนเพียงสองคน การแต่งงานไม่ได้การันตีว่าทั้งสองจะรักกันยืนยาวตลอดไป ทุกอย่างเป็นเพียงการเริ่มต้นคำว่าครอบครัวเท่านั้น ไม่เว้นแม้แต่พิมพ์มาดาและตรัยคุณที่ต้องเข้าสู่กระบวนการศึกษาดูใจกันใหม่อีกครั้ง หลังจากที่คิดจะให้โอกาสใช้คำว่าครอบครัวร่วมกัน โดยเฉพาะตรัยคุณที่เริ่มเรียนรู้นิสัยใจคอของพิมพ์มาดาและลูกในทุกๆ วัน วางแผนการใช้ชีวิตร่วมกัน
อย่างเช่นการแบ่งเวลาครอบครัว เพราะพิมพ์มาดามีบิดาที่ต้องดูแล มีร้านต้องสานต่อ ส่วนตรัยคุณก็มีบริษัทที่ต้องบริหารจัดการ ทำให้ทั้งสองคนต้องจัดสรรตารางเวลาอย่างชัดเจน
เนื่องจากพิมพ์มาดาไม่สามารถไปใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพฯ กับสามีได้ แม้พิมพ์มาดาและตรัยคุณจะชักชวนสมพรให้ไปอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ แล้วก็ตาม แต่ชายสูงวัยที่อยู่บ้านหลังนี้มาครึ่งค่อนชีวิต ก็ไม่อยากจากไปไหน
ซึ่งพิมพ์มาดาและตรัยคุณก็เข้าใจดีทุกอย่าง บ้านหลังนี้มีความทรงจำมากมายเ
