ภรรยาแทนคุณ

บทที่ 7 ขาชนขา

หลังจากตุลย์ออกจากบริษัทไป ป้องภพก็เดินออกมาคุยกับเลขาของตัวเอง

“เขาชอบคุณหรือเปล่า ถึงได้ตามมา” เพราะผู้ชายหากไม่รักไม่ชอบก็ไม่น่าจะตามตอแยอยู่อย่างนี้หากเป็นเขาต่อให้โดนบังคับแต่งงานก็จะไม่แตะต้องผู้หญิงอีกฝ่าย หรือทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนในโลกใบนี้

“เฮ้อ...!” พินดาราถอนหายใจอย่างปลงตก

“คุณภพไม่รู้อะไร เขาเจ้ายศเจ้าอย่างเป็นที่สุดถึงขนาดเรียกชื่อยังไม่ให้เรียกสั้น ๆ ว่าตุลย์เลยค่ะ ต้องตุลย์ภพ รถในบ้าน พินก็ห้ามใช้ ต้องเดินออกมาหน้าปากซอยขึ้นรถเมล์ไปเรียน ติดรถออกมาก็ไม่ได้ มีวันหนึ่งที่จำเป็นต้องขึ้นเพราะต้องเอารถไปล้าง เขาทำท่าทางเหมือนพินเป็นตัวขยะเหม็นเน่าเลยค่ะ” ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องในบ้านหลังนั้นมาพูด แต่ว่าเพื่อไม่ให้เจ้านายของเธอหลงเข้าใจคนแบบนั้นผิดไป จึงต้องขยายความสักหน่อย

“อะไรจะขนาดนั้นครับ ถึงว่าคุณถึงไม่กล้าขึ้นรถของผม” ป้องภพเพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่า เรื่องเป็นมาอย่างไร

“คนภายนอก มองดูเหมือนฉันเสียครอบครัวไป แต่เหมือนไม่ได้เสียอะไร เพราะคุณหญิงวาดนภาก็รับเลี้ยงในฐานะหลาน แต่หารู้ไม่ สภาพความเป็นอยู่ของฉันไม่ต่างจากชนชั้นทาส ฉันอดทนเรียนให้จบเพื่อจะได้ออกจากบ้านหลังนั้น แต่ก็ต้องมาตอบแทนบุญคุณโดยการแต่งงานเสียก่อน”

เมื่อพูดถึงตรงนี้เธอรู้สึกจุกแน่นในอก ยามที่นึกถึงคืนนั้น คืนที่เขาไร้สัจจะยิ่งกว่าโจรห้าร้อย นอกจากจะได้ใบหย่าในคืนเข้าหอ สิ่งที่ตอบแทนความกตัญญูของเธอคือการโดนพรากความบริสุทธิ์ไปอย่างไม่อาจจะร้องทวงมันกลับมาได้

“อนาคตไม่แน่ไม่นอน สู้ ๆ นะครับผมเป็นกำลังใจให้” ยิ่งเมื่อเห็นเธอใบหน้าเศร้าเขาก็ยิ่งไม่อยากจะรื้อฟื้น ความเจ็บปวดที่เธอได้รับคงหนักหนาสาหัสพอสมควร

“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มให้กับเจ้านาย เธอพยายามจะยิ้มอีกครั้งอย่างสดใส ตั้งแต่ออกจากบ้านหลังนั้นมา เธอก็ไม่เหลือความเจ็บปวดใดอีกแล้ว เธอด้านชากับความเจ็บปวดนั้นไปแล้ว ตอนนี้เธอเข้มแข็งกว่าแต่ก่อนมาก

หลังจากเพียงพิธาแยกกับตุลย์เพราะเขาปฏิเสธจะค้างคืน เธอก็นัดดาราหน้าใหม่ที่เด็กกว่าแต่ทว่าแรงดีจนเธอติดใจต้องเรียกให้ไปพบบ่อย ๆ ยามที่เหงา...

ค่ำคืนที่แสนสนุกสุดเหวี่ยงของเพียงพิธาผ่านไป พร้อมกับความสุขที่เต็มเปี่ยม เธอชอบเรียกดาราเด็กในสังกัดมาคลายเหงา เธอไม่ต้องทำอะไรเพียงแค่นอนอ้าให้กว้าง และก็โดนปรนเปรอ

เวลาอยู่กับตุลย์ภพ เธอต้องเป็นฝ่ายเอาอกเอาใจเขาและวาดลีลาให้เขาติดใจ ทั้งอม ทั้งเลียยันพวงสวรรค์ ผู้หญิงที่ต้องการให้คนรักเอาอกเอาใจบ้างอย่างเธอจึงโหยหาความสุขอย่างที่ตัวเองควรเป็นฝ่ายได้รับบ้าง

เธอมีคนควงมาหลายคน แต่พวกไฮโซเหล่านั้นก็เห็นเธอเป็นของเล่น เมื่อได้จนอิ่มก็ทิ้งไปควงคนอื่น แต่เธอก็ไม่แคร์ ความสาวความสวยของเธอยังมี ต่อให้ต้องยกเครื่องให้แน่นก็ยังมีคนเอาเธออยู่อย่างแน่นอน

แต่ตุลย์ภพเขาเป็นผู้ชายที่เธออยากจับให้มั่นเป็นคนสุดท้าย เพราะงานในวงการเริ่มไม่ได้ชุกเหมือนแต่ก่อน อาศัยความดังที่มีมายาวนาน ถึงได้มีงานอยู่บ้าง ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอต้องหาวิธีจับเขาให้มั่น

“พี่ชอบที่ผมทำให้หรือเปล่าครับ”

“ชอบสิ เธอจัดให้พี่ได้ถึงใจที่สุดรู้หรือเปล่า” เพียงพิธาดึงใบหน้าเด็กหนุ่มที่หลงใหลเธอมาจูบปากบดขยี้ด้วยความมันเขี้ยว

เด็กมันยั่ว...!

“กับคุณตุลย์ภพล่ะครับ ใครเด็ดกว่ากัน” หนุ่มน้อยอยากวัดฝีไม้ลายมือเรื่องบนเตียง กับคู่ควงของพี่เพียงสุดสวย คนที่เขาใฝ่ฝันอยากกินมาตั้งนาน จนต้องทำให้ตัวเองเป็นเด็กในสังกัดพี่อุ้ม นักปั้นมือทอง สังกัดเดียวกับพี่เพียง ขวัญใจของเขา

เขาต้องเปลี่ยนชื่อเดิมจากจุลภพ เป็นเจ้าพระยา เพื่อให้ชื่อเป็นที่จดจำและต้องกตัญญูต่อพี่อุ้ม ผู้ชายใจหญิงที่ไม่ว่าจะให้รับงานใดเขาก็จะไป และเขาก็อยู่บ้านเดียวกับผจก.อีกด้วย

“กับคุณตุลย์ พี่ไม่ได้สุดเหวี่ยงแบบนี้หรอก ต้องขึ้นเองและต้องหาท่าใหม่ ๆ เพื่อไม่ให้เขาเบื่อ หากเขาเบื่อแล้วไปเรียกผู้หญิงคนอื่นขึ้นเตียง พี่ก็จะตกกระป๋อง” เพียงพิธานึกถึงผู้ชายคนนั้นแล้วอดน้อยใจไม่ได้ ต่อให้อมดูดเลีย แต่ถ้าเขาไม่อยากได้เธอ ขอร้องให้ตายเขาก็พร้อมจะเขี่ยเธอทิ้ง

“แล้วพี่จะจับเขาให้อยู่หมัดได้อย่างไร” เจ้าพระยาแอบหวังให้เธอเลิกกับไฮโซ เพื่อที่จะมายอมคบกับเขาแทน แม้มันอาจจะเป็นไปได้ยากแต่เขาก็อยากให้มีวันนั้น

“พี่กำลังคิดอยู่ แต่เขาไม่ยอมสดเลย จะปล่อยให้ท้องเพื่อจับก็ไม่ได้ ขนาดเมียเขาที่มีทะเบียนสมรส เขายังหย่าได้เสียเลย คนคนนี้พี่เดาใจยาก” เพียงพิธาถึงกับเครียดเมื่อพูดถึงตรงนี้ จะจับไฮโซทั้งที ต่อให้ชื่อเสียงของเธอดังแค่ไหน ก็ยังจับเขาไม่ได้

“แล้วถ้าพี่ลองสดกับผมดูไหม...เผื่อพี่จะเปลี่ยนใจ” เจ้าพระยาจับลำท่อนที่แข็งทื่ออยู่ จ่อที่ร่องสาวแล้วยัดเข้าโดยไม่ให้เธอปฏิเสธได้ เขาโยกรัวเข้าหาจนเพียงพิธาที่ทุบเขาในตอนแรกเปลี่ยนเป็นจิกนิ้วเข้ากับเอว เพื่อให้เคลื่อนเข้าไปได้เร็วขึ้นอีก

รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าดาราเด็กหนุ่มน้อยคนนี้ทันที ในที่สุดก็ได้สดกับพี่เพียง เขาจะทำให้เธอแตกแบบนับไม่ถ้วนเลย คอยดู...!

.

.

.

ตุลย์ภพเสียหน้าที่สุด ที่โดนอดีตเมียด่าเข้าอย่างเจ็บแสบ เขาต้องการที่ระบายและต้องการไปหาเพียงพิธาที่คอนโด รถหรูปาดเข้าจอดในลานจอด ความหงุดหงิดงุ่นง่านของเขาทำให้เขาไม่ได้บอกเธอ ก่อนจะเดินขึ้นลิฟต์จึงโทรไปบอกให้เธอเตรียมตัว

“เพียงครับ อยู่ห้องไหม”

“อ๊ะ...อะ” เสียงหญิงสาวครางเข้าโทรศัพท์ เมื่อเห็นว่าเป็นสายของคนที่เธอคิดถึงอยู่โทรเข้ามาเธอจึงรีบส่งสัญญาณบอกให้เจ้าพระยาหยุดแต่เขาก็ไม่ยอมหยุดทั้งยังกระแทกเข้าหาเธอแรงสุดจนจุกไปหมด

“ผมได้ยินเสียงคุณ ทำอะไรอยู่เหรอ” ตุลย์ภพได้ยินเหมือนคนกำลังครางเสียงหวาน

“เปิดหนังเอ็กซ์ ดูอยู่ค่ะ เพราะคุณทำให้เพียงเหงา” เพียงพิธาอ้างไปนั่นเพื่อให้เขารู้สึกผิดที่ปฏิเสธเธอเมื่อคืน

“อีกห้านาทีผมจะถึงหน้าห้อง คุณเตรียมตัวขึ้นขย่มเลย”

“หา...! ห้า...ห้านาที” คราวนี้เพียงพิธาเด้งขึ้นจากเตียงทำให้หัวเธอโขกกับเจ้าพระยาที่กำลังตะบี้ตะบันสอบเอวเข้ามาไม่ยั้ง

“คุณไม่สะดวกเหรอ”

“สะดวกค่ะ สะดวก เดี๋ยวเพียงอาบน้ำรอเลยนะคะ” เพียงพิธาวางสายแล้วผลักเจ้าพระยาออกจากตัว เธอเก็บของอย่างรวดเร็ว

“เร็วตุลย์มาจะถึงหน้าห้องอยู่แล้ว” เธอเก็บเสื้อผ้าถุงยางที่เกลื่อนพื้นและกางเกงในของเขาส่งให้ใส่อย่างลวก ๆ

“ทำไมเขาถึงมาหาพี่ได้” เจ้าพระยากำลังโยกอย่างเมามันก็ดันมาชนกับคู่ขาของเพียงพิธาอีก เขาและเธอไม่อาจจะเปิดเผยสถานะนี้ได้ ดังนั้นจึงต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไปก่อน

“ไปเร็วซ่อนใต้เตียงก่อน” เพียงพิธายัดเจ้าพระยาไว้ใต้เตียงส่วนตัวเองก็จัดการห้องให้เรียบร้อย ทั้งทำทีเหมือนกำลังอาบน้ำอยู่

พอตุลย์ภพมากดกริ่งหน้าห้อง เธอก็รีบวิ่งไปเปิดประตูให้ทันที ทั้งชุดของเธอก็พร้อมบวกกับเขาแล้วเช่นกัน

เวลาอยากก็รวดเร็วปานวอก

เวลาร้องขอกลับปฏิเสธ

เธอได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน อย่างไรก็เป็นเบี้ยล่างให้เขาอยู่ ได้แต่ทนไปก่อน วันใดที่เขาตกลงแต่งงานกับเธอละก็ วันนั้นเธอจะเอาแต่ใจให้สุดเหวี่ยงทีเดียว

“อาบน้ำอยู่เหรอ”

“ค่ะ เดี๋ยวขอไปอาบน้ำให้เสร็จก่อนนะคะ หรือคุณจะอาบด้วยกัน” หญิงสาวดึงเขาเข้ามา ใบหน้าที่เคร่งเครียดแบบนี้คงต้องการปลดปล่อยเป็นแน่

“ดี ผมกำลังร้อน” ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้ากองไว้ที่โซฟาแล้วก็เดินหายเข้าไปห้องน้ำกับเธอ

เสียงครางของชายหนุ่มลั่นห้องน้ำทำให้เจ้าพระยาที่กำลังจะเสร็จไม่เสร็จแหล่กำหมัดแน่น ที่จริงเขาจะออกไปตอนนี้ก็ได้ แต่ว่าเขาอยากรู้นักเวลาเธอวาดลีลากับผู้ชายคนนี้จะเป็นอย่างไร

กว่ายี่สิบนาที ร่างของทั้งคู่ก็เดินออกมาในชุดคลุมอาบน้ำ เพียงพิธายิ้มอย่างยินดีที่เธอจะได้เริงรักกับเขา วันนี้ไม่มีถุงยาง ถือโอกาสสดเลยแล้วกัน

แต่เมื่อเขานั่งที่ขอบเตียง ก็ได้ยินคำที่ทำลายความหวังของเธอ

“คุกเข่า...แล้วอมให้แตก ผมไม่ได้เอาถุงยางมา” คำนั้นทำให้เธอใบหน้ายิ้มเจื่อนลงทันที

“ค่ะ...” เธอฝืนยิ้มทำตามอย่างที่เขาต้องการ นั่งคุกเข่าแล้วใช้สองมือประคองลำท่อนแท่งใหญ่ขึ้น แต่ขณะที่กำลังจะอมนั้น ด้านล่างของเธอกลับโดนเจ้าเด็กบ้านี่เลียเข้ามาสำทับ เธอต้องกัดฟันอมเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าเธอกำลังมีสิ่งใดที่ผิดปกติ

เสียงครางอย่างสุขเมื่อคู่ขาทำได้ถึงใจ ใบหน้าหล่อเงยขึ้นโดยไม่ได้รับรู้ว่าเธอกำลังทรมานอยู่เช่นกัน เป็นนานกว่าเธอจะรีดน้ำเขาออกได้

“อ๊ะ...อ่าห์... คุณยังสุดยอดเหมือนเดิม” ตุลย์ภพชมชอบเธอที่สุดในลีลาบนเตียง วันนี้เขาเผลอพูดว่าจะแต่งงานกับเธอต่อหน้าแม่คนใช้นั่น แต่ทว่าเขากลับไม่ได้รู้สึกรักลึกซึ้งกับเพียงพิธา สิ่งนี้ที่เขากำลังใคร่ครวญและตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรถึงจะเย้ยหยันแม่นั่นได้

“แค่คุณมีความสุขเพียงก็ดีใจค่ะ” ใบหน้าของเธอแสดงได้ดีเหมือนบทละครที่เธอเล่น แม้ในใจอยากจะจับเขาข่วนให้เป็นรอยเล็บก็ตาม

ด้านล่างเจ้าเด็กบ้านี่ก็ยังไม่เลิกกวน จะทำให้เธอตายเลยหรือไง แฉะไปหมดแล้ว

“อาบน้ำอีกรอบไหมคะ...เดี๋ยวเพียงอาบให้”

“ไม่ต้องหรอก ผมอาบเอง เดี๋ยวผมจะเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทสักหน่อยก่อนกลับ” ตุลย์ภพลุกขึ้นอาบน้ำและแต่งตัว แต่ขณะที่จะออกจากห้อง สายตาก็เหลือบไปเห็นรองเท้าผ้าใบผู้ชาย เขาหันมามองหน้าเธอ

“คุณจะไปไหนหรือเปล่า”

“ไม่นี่ค่ะ”

“รองเท้านี่”

“อ๋อ...ของพี่อุ้มค่ะ ชีมาเปลี่ยนแล้วทิ้งไว้จะไปเที่ยวต่อ” เพียงพิธาพลิกลิ้นทันที ดีว่า ผจก.เธอเป็นสาวสองและชอบแต่งตัวเดี๋ยวหญิงเดี๋ยวชาย ทำให้อ้างได้

“อ่อ...ครับ”