"ฉันเลือกล้างแค้น"
ต่อให้คนที่อยู่ข้างกายเธอในตอนนี้จะเจ็บปวดเธอก็ไม่มีทางปรานีให้จะกี่แสนล้านคำพูดกี่หยดน้ำตา ก็ไม่มีทางหยุดเธอได้
รอกาแฟไม่นานนักกรองแก้วกับโคลต์ก็เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับแก้วกาแฟ กรองแก้วเดินมานั่งลงที่ข้างๆไลออนส่วนโคลต์เธอนั่งฝั่งตรงกันข้ามกับกรองแก้ว
"กรองพี่ว่าวันนี้เราพักที่โรงแรมแถวๆนี้ อย่างที่กรองบอกจะดีกว่า" ไลออนพยายามทำตัวให้เป็นปกติ ราวกับว่าเขาไม่ได้รู้เห็นอะไรก่อนหน้านี้
"กรองยังไงก็ได้ค่ะ" ยังคงเป็นน้ำเสียงที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม แต่ภายในใจของเธอเรียงลำดังเรื่องราวเอาไว้แล้วว่ามันต้องเป็นในรูปแบบนี้
เป็นไปตามที่เธอได้คาดไว้ ไลออนรู้จักคนที่เธอจะไปฆ่าแล้วทำไมไลออนถึงไม่พูดกับเธอตรงๆ ทำไมกัน..
"เดี๋ยวพี่ให้คาร์ลอส์พาไปเปิดห้องที่โรงแรมก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ตามไปทีหลัง"
"...ได้ค่ะ..?" สองเท้าเล็กหยุดชะงักแล้วก้มมองลงที่ข้อมือของตัวเอง ที่มีมือของใครอีกคนรั
