"ไหนว่าง่วง" เสียงทับทิมเอ่ยถามร่างสูงที่กำลังเดินวนดูนั่นนี่ภายในห้องนอนเธอไม่หยุด ซึ่งมาเฟียหนุ่มก็ไม่ตอบยังคงเดินมองดูในห้องอยู่อย่างนั้น
"ไม่มีอะไรเลยแฮะ" ปากหนาพึมพำ
"แล้วนายจะให้มีอะไร"
"พวกรูปอะไรแบบนี้ เธอก็ไม่มีเลยเหรอ"
"ไม่มี ฉันไม่ชอบถ่ายรูป"
"แปลกชะมัด" เจย์เดนเอ่ย
"แล้วนายจะหาอะไรอีก"
"รูปตอนเด็ก ๆ ก็ไม่มีเหรอ"
"ก็...ไม่มี จะดูไปทำไม"
"อยากรู้ไง"
"..." ทับทิมก็นิ่งมองหน้าคนตรงหน้าแววตาไม่เข้าใจ
"ว่าเธอ...สวยมาตั้งแต่เด็กเลยหรือเปล่า"
"เฮ้อ...ฉันกำลังคาดหวังอะไร" เรียวปากสวยเผลอพูดออกมาตามความคิดหลังจากที่มาเฟียหนุ่มพูดจบ
"เฮ้! หมายความว่ายังไง"
"ฉันนึกว่านายจะมีสาระ" ว่าแล้ว สองเท้าบางก็เดินตรงไปนั่งยังโซฟาภายในห้อง เจย์เดนที่เห็นแบบนั้นก็รีบสาวเท้าเดินตามเข้าไปนั่ง
"ก็สาระจริง ๆ นี่ ถ้าเกิดเรามีลูก..."
"คิดไปขนาดนั้นแล้ว?" ทับทิมหันถามคนด้านข้าง
"แน่นอนสิ! ฉั
