คุณหทัยมาส่งมายมิ้นที่หน้าโรงแรมที่มีออฟฟิศอยู่ด้านบน
"ฉันส่งหนูมิ้นตรงนี้นะจ้ะ เดี๋ยวฉันต้องไปธุรต่อ"คุณหทัยกล่าว
"ค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"
มายมิ้นกล่าวลาและยกมือสวัสดี เธอขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นของออฟฟิศ สมรศรีไม่ได้อยู่ที่โต๊ะ เธอเลยเดินไปเคาะประตูห้องทำงาน
ก๊อกกกๆๆๆๆ...
พอเปิดประตู้เขามาก็เจอปฐวีนั้งคุยโทรศัพท์อยู่สายตามองมาที่มายมิ้นเป็นประกาย มายมิ้นเห็นแบบนั้นก็ชะงักไปเธอควรจะเข้าไปดีไม เขาอาจจะคุยธุระสำคัญอยู่ก็ได้
"ครับผม รักแม่ครับ"ปฐวีพูดในสายแล้วกดว่าง(เขาคุยกับคุณหทัยนี้เอง)
"เออ..คุณวีทานข้าวแล้วหรอค่ะ"
"ยังครับผม"
"นี้เที่ยงกว่าแล้วนะคะ"มามิ้นพูดขึ้นอีก
"พอดีผมงงๆเอกสารตรงนี้คุณช่วยดูให้หน่อยได้ไม"มายมิ้นขมวดคิ้ว และเดินเข้าไปที่โต๊ะทำงานปฐวี
"ตรงไหนค่ะ" เธอพยายามก้มลงไปดูใกล้ๆ
"ว๊ายยยย..คุณวี"
เธออุทานเมื่อปฐวีขว้าเอวบางให้นั้งลงบนตักเขา
"ตรงนี้ไงครับ
