ต้องเป็นของผมคนเดียว

1917 คำ

"น้องมิ้น..." "น้องมิ้น..น้องมิ้นจริงด้วย"มีดสียงทักขึ้น มายมิ้นหลุดออกจากภวังค์หันไปตามเสียง "พี่เสือ"เธอยิ้มออกมาทันที "น้งอมิ้นมาทำอะไรที่นี้ครับ" "มิ้นเป็นเลขาติดตามเจ้านายมาค่ะ" เธอพยายามซ้อนความรู้สึกไว้ "พี่เห็นน้องมิ้นมากับคุณปฐวี น้องมิ้นเป็นเลขาของเขาหรอครับ" "ใช่ค่ะ"เธอตอบสั้นๆรู้สึกเจ็บในอกแป๊บๆ "แล้วทำไมนั้งอยู่คนเดียวละครับ" "ความจริงมิ้นนั้งอยู่กับคุณกำพลและคุณกวีค่ะ พอดีทั้งสองท่านออกไปคุยธุระ" "งั้นพี่ขอนั้งเป็นเพื่อนนะครับ" "จะรบกวนพี่เสือหรือป่าวค่ะ" "ไม่เลยครับ พี่ก็เบื่อๆเหมือนกัน" เสือเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย รูปหล่อพ่อรวย ทำธุรกิจส่งออก ไม่แปลกใจที่จะเจอเขาที่นี้ "งั้นก็ยินดีค่ะ"เธอยิ้มรับ แต่เป็นรอยยิ้มที่ไม่มีความสดใสเอาสะเลย "ดื่มหน่อยไมครับ"เสือถามหลังจากหยิบเครื่องดืมมาจากเด็กเสิร์ฟ "ก็ดีนะคะ"หญิงสาวกล่าวตอบยิ้มๆ ทุกการกระทำของทั้งสองตกอยู่ในสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม