ถัดจากวันที่ทะเลาะกับสามีมาได้ไม่กี่วัน พรรณรายาก็เริ่มมีอาการไม่ค่อยสบาย แต่เธอก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับสามี เพราะไม่ได้นอนห้องเดียวกัน และเขาก็คงไม่สังเกตเห็นว่าเธอแปลกไปยังไง เขาไม่ได้สนใจอยู่แล้ว
แหวะ ! อ้วก ! อ้วก !
เสียงอาเจียนโอ้กอ้ากดังอยู่ภายในห้องน้ำพักใหญ่ ก่อนที่ร่างเล็กจะลากสังขารอันบอบบางของตัวเองออกมา ทั้งอาเจียนทั้งมึนหัวเวียนหัว ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเธอ มันหมุนไปหมดเลย ร่างกายก็ไร้เรี่ยวแรงด้วย
"ตายแล้วคุณรายา !" ดีนะที่แม่บ้านเข้ามาเห็นก่อน และประคองเธอไปนั่งที่เตียง เพราะถ้าไม่อย่างนั้นเธอคงได้ล้มนอนกองอยู่กับพื้นหน้าห้องน้ำ
"อึก.. ขอบคุณนะคะ"
"คุณนุสั่งให้ฉันมาดูคุณรายา ฉันไม่เห็นคุณรายาลงมาสักทีก็เลยขึ้นมาตามค่ะ ไหวไหมคะ ให้ฉันโทรหาคุณนุให้ไหม จะได้ไปหาหมอค่ะ"
"ไม่ต้องรบกวนเขาหรอกค่ะอาการดีขึ้นเดี๋ยวฉันจะไปเองค่ะ ฉันขอน้ำสักแก้วสิคะ"
"ได้ ๆ ค่ะ" แม่บ้านรีบ
