#ที่บ้าน
รถเก๋งคันหรูจอดดับสนิทภายในโรงจอดรถใหญ่ที่เดิมที่ประจำของเธอ ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะลงมาจากรถ และเดินหอบหิ้วสัมภาระที่ตัวเองซื้อมาเข้าไปในบ้าน
"รายา"
"อ้าว กลับมาแล้วเหรอคะ"
"พี่กลับมาตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว ตั้งแต่รู้ว่าเราไปโรงพยาบาล"
"อ๋อ" เธอตอบหน้านิ่ง ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านอะไรเลย แต่แล้วทำไมเธอต้องรู้สึกอะไรแบบนั้นด้วยล่ะ เขาเป็นฝ่ายทำให้เธอกลายเป็นคนเย็นชาแบบนี้เองนี่นา
"เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ"
"เอาไว้วันหลังเถอะนะคะ วันนี้ฉันเหนื่อยมาก อยากพักแล้ว"
"ไม่ได้ เราต้องคุยกันเดี๋ยวนี้ !" เขาพูดเสียงแข็ง พร้อมกับเอาตัวเข้าขวางไม่ยอมให้เธอเดินออกไป ราวกับว่าบังคับให้เธออยู่ จนกว่าจะได้คุยกันเสร็จ
"นี่ ! อย่ามาเอาแต่ใจตรงนี้ได้ไหมคะ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันเหนื่อย"
"ยืนคุยกันไม่ถึงสิบนาที มันคงไม่แย่ขนาดนั้นหรอกมั้ง"
"....." เธอถอนหายใจแรง พร้อมกับถอยหลังไปอยู่หลายก้าว ก
