ก๊อก ๆ ๆ ๆ ~
เสียงเคาะประตูทำให้พรรณรายาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา จากนั้นก็มองไปที่ประตู ในความคิดแว๊บแรกเธอคิดว่าคงเป็นแม่บ้านที่เอาอาหารขึ้นมาให้เธอเหมือนอย่างเคย
แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะเดาผิด เพราะคนที่ยกถาดอาหารเช้าขึ้นมาให้เธอไม่ใช่แม่บ้าน ‘แต่เป็นสามี’
"อือ ~ พี่เองเหรอคะ ฉันนึกว่าแม่บ้าน" เธอพูดอย่างงัวเงีย พยายามที่จะปรับสภาพร่างกายของตัวเองให้ได้มากพอที่จะคุยกับเขาอย่างมีสติ แต่คงเป็นเพราะตื่นนอนใหม่ เธอยังรู้สึกเวียนหัวอยู่เลย
"แม่บ้านเขากำลังยุ่งในครัวน่ะ พี่ก็เลยอาสาเอาขึ้นมาให้"
"ขอบคุณค่ะ"
"นี่เตรียมเอกสารไว้จะออกไปทำงานอีกหรือไง" ภานุน่าจะเหลือบไปมองเห็นกองแฟ้มเอกสารที่เธอ เตรียมเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ซึ่งมันก็กองพะเนินจนเด่นตาอยู่เหมือนกัน
"ถ้าไปไหวค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวก็คงให้เลขาขับรถมาเอาเอกสารที่นี่"
"ไม่สบายก็นอนพักให้มันหายดีเสียก่อน ดีกว่าไปทำงานทั้งที่ยังไม่สบายแบบนี้
