#หลายวันต่อมา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"...." คนด้านในไม่ได้ตอบรับอะไร เธอรู้ว่าจะเป็นใครที่เข้ามา ต่อให้สั่งห้ามไปมันก็เท่านั้นแหละ
"ได้เวลากินข้าวกินยาแล้วนะ" คนที่เดินเข้ามาในห้องพูดขึ้น แต่เขากลับได้เพียงความเงียบงันและเย็นชาตอบกลับไป
ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล จนกระทั่งตอนนี้ เธอแทบจะไม่พูดคุยอะไรเลย นอกจากนั่งเงียบ ๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง พูดคุยบ้างเล็กน้อย แต่ก็แค่กับแม่บ้านเท่านั้น
"วันนี้กับข้าวที่เราชอบเยอะแยะเลยนะ พี่สั่งให้แม่บ้านไม่ทำรสจัดมาก หมอยังสั่งห้ามเรื่องอาหารอยู่ เอาไว้หายดีกว่านี้ ค่อยกินแบบปกตินะ"
"ฉันไม่กิน เอาออกไป"
"สักนิดก็ยังดีนะ จะได้กินยา"
"....." เธอไม่ได้สนใจเขา และก็ไม่คิดที่จะแตะต้องอาหารของเขาอยู่แล้ว สภาพจิตใจของเธอตอนนี้มันย่ำแย่มาก ๆ แย่จนเธอรู้สึกว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เพราะไม่เหลือใครเลย
ไม่รู้เลยว่าจะต้องเอายังไงกับชีวิตตัวเองต่อจะอยู
