“พี่รุจน์จะพาน้องดาไปไหนคะ”
“เมื่อกี้โดนเด็กใจแตกขัดจังหวะ ยังอารมณ์ค้างอยู่เลย คิดว่าจะไปต่อกับเด็กอย่างเธอเสียหน่อย ลีลาจะเด็ดดวงหรือเปล่า”
“น้องดาขอโทษค่ะ ไม่รู้ว่าพี่กำลัง เอ่อ...” เธอกัดปากตัวเอง อยากจะบอกเขาว่านี่มันเวลางานนะ คนพูดอึกอักหน้าแดง สุดท้ายใครจะกล้าไปว่าเขากันล่ะ เธอทะเล่อทะล่าเข้าไปในห้องทำงานของเขาเองนี่นา มันความผิดของเธอชัดๆ
“ไม่เป็นไร เธอมาอ่อยฉันถึงที่แล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจัดเต็มให้”
“พี่รุจน์กลับไปหาเธอคนนั้นเถอะค่ะ” ณดาพูดลิ้นแทบพันกัน เขาคงไม่ได้คิดหรอกนะว่าเธอมาอ่อยเขาจริงๆ เธอจะมาคุยกับเขาเพื่อขอโทษเรื่องวันนั้นต่างหาก
“จะกลับไปหาได้ยังไงกัน เขากลับไปแล้ว เหลือแต่เธอนี่แหละยายเด็กแก่แดด”
“น้องดารู้ว่าพี่รุจน์โกรธ ว้าย!” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากรถออกและขับไปด้วยความเร็วสูง เธอหลับตาปี๋หวาดกลัวจับขั้วหัวใจ ไม่นานก็ถึงที่หมายอย่างรวดเร็ว เนื่องจากที่
