“พูดให้ดีนะนุดี คุณกั้งเขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น” เชาวน์ไม่ชอบนิสัยของ นุดีเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมมารดาถึงรักและหลงนุดีนัก คงจะเป็นลูกสาวของ เพื่อนรัก และอยู่บ้านใกล้เรือนเคียงนั่นเอง ท่านเลยมองข้ามส่วนไม่ดีของนุดี ไปหมด
“ไม่ได้เป็นคนแบบนั้น แล้วทำไมปล่อยให้ลูกยืนตากฝนจนป่วยแบบนี้ คงจะเรียกร้องความสนใจละสิ แม่ไม่ยอมให้เชาวน์ไปคบกับผู้หญิงคนนี้ หรอกนะ” คุณชาลิดาพูดอย่างโมโห
“คุณแม่อย่ามองคุณกั้งในแง่ร้ายสิครับ เธอคงไม่อยากให้ผมไปยุ่งกับเธอ เธอเลยไม่อยากคุยกับผมก็แค่นั้นเอง” เขารู้ดีว่าทำไมกังสดาลถึงทำเช่นนั้น เธอไม่ใช่คนไร้เหตุผล เขาเองก็รู้เหตุผลข้อนี้ของเธอดี
“เธอไม่อยากให้ไปยุ่ง แล้วลูกไปยุ่งกับธอทำไมกันล่ะ” ชาลิดาไม่เข้าใจ ลูกชายคนนี้จริงๆ นางเองไม่ได้รังเกียจแม่ม่ายแม่ร้างหรอกนะ แต่ในเมื่อผู้หญิงไม่สนใจ ไม่ได้อยากให้ไปยุ่ง ก็ไม่เข้าใจว่าตามไปยุ่ง ไปตอแยอยู่อีกทำไม ผู้หญิงดีๆ
