“ทำไมล่ะครับ” เขาเอียงหน้ามาถาม กังสดาลเสมองไปทางอื่น เธอพยายามหักห้ามใจ ทำไมถึงได้รู้สึกหวั่นไหวนักนะ “ฉันช่วยคุณล้าง...” เธอพูดยังไม่ทันจบเขาก็ปรามเสียงดุ “ห้ามให้แผลโดนน้ำนะครับ ถ้าคุณดื้อ ผมจะ...” เขาก้มลงมากระซิบ จนเธอหน้าแดงกับประโยคของเขาที่ว่า... ‘ตีก้น’ “ฉันไม่ใช่เด็กนะคะ” เธอย่นจมูกใส่เขา เชาวน์ยิ้มใส่ตาเธอ กิริยาน่ารักแบบนี้แหละที่เขาอยากได้จากเธอ ไม่ใช่ผู้หญิงไว้ตัวแสนจะเย็นชา และเขาก็ทำได้สำเร็จ ดึงมันออกมาจากเนื้อแท้ความเป็นเธอ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยสักนิดว่า ทำตัวน่ารักแค่ไหนในตอนนี้ “งั้นทำแบบผู้ใหญ่ดีไหม” เชาวน์ยื่นหน้ามาหา เธอเบี่ยงหลบอีก รู้สึกว่าเนื้อตัวร้อนวูบวาบไปหมด เมื่อเขาเข้ามาใกล้ชิด “ฉันไปนั่งรอข้างนอกดีกว่าค่ะ” เธอถอยหนี รู้สึกอยากไล่เขาไปเพราะได้สัญญากับชาลิดาเอาไว้แล้วว่าจะไม่ยุ่งกับลูกชายของนางอีก แต่อีกใจเธอก็อยากให้เขาใกล้ชิด ทำไมหัวใจข