ร่างสูงเพรียวแข็งแรงของพายัพเดินไปอีกด้านหนึ่งที่เห็นเสื้อผ้าของเธอแขวนอยู่ เขาปลดกระดุมเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือแต่บ็อกเซอร์ตัวเดียว แล้วค่อยๆ โผลงน้ำ
“อุ๊ย! มาได้ไง” เธอคิดว่าแอบหลบมาเล่นน้ำแล้วนะเพราะอากาศร้อนมาก ดูแล้วว่าไม่มีใครหาเจอโดยเฉพาะเขา แต่เขาตามมาเจอได้ยังไงนะ
“นึกว่าจะหนีพ้นเหรอ รู้ไหม เธอน่ะอยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา”
“อื้อ... ปล่อยเลยนะ” เธอดิ้นเมื่อโดนสวมกอดเอาไว้ทางด้านหลัง เขาวางคางกับไหล่บอบบาง จุ๊บแก้มเนียนที่พยายามหลบอย่างเอ็นดู
“อยากเล่นน้ำด้วยคน อากาศมันร้อน” เขากระซิบบอก
“ก็เล่นไปสิคะ ป่านจะขึ้นแล้ว”
“ถ้าหนีขึ้นจากน้ำ... จะปล้ำ”
“เอ๊ะ!!!” เธอหันมาค้อนเขา สะดุดกับสายตาแวววาวเชื่อมหวาน เด็กสาวถึงกับเกร็งสะท้านเมื่อแววตาคู่นั้นสื่อความหมายมากมายจนเธอแก้มร้อนผ่าว
“ว่าไง เล่นน้ำด้วยได้ไหม”
“ใครว่าอะไรล่ะคะ ที่นี่เป็นที่ของคุณพายนะคะ”
“ยังไงก็ต้องขออนุญาตคนที
