สายป่านหน้างอเมื่อบิดาและมารดาเลี้ยงบังคับให้เธอคอยทำกับข้าวบริการแขกคนสำคัญ หลังจากมื้อเย็นบิดาก็ชวนเจ้านายหนุ่มก๊งเหล้าเคล้าบรรยากาศอันเงียบสงบ วันนี้พายัพให้ลูกจ้างคนอื่นๆ ในไร่มานั่งร่วมวงใต้ต้นมะยมหน้าบ้านด้วย จึงเป็นวงเหล้าขนาดใหญ่พร้อมกับแกล้มมากมาย
“เบื่อพวกขี้เมาจริงๆ ฉันจะหลับจะนอนแล้วนะน้า” สายป่านบ่นอุบ
“พวกขี้เมาที่แกพูดถึงก็พ่อแกด้วยนะ นางป่าน”
“น้าก็อยู่ดูแลไปสิ ผัวน้าไม่ใช่เหรอ ฉันจะไปนอนแล้ว”
“ผัวฉันแล้วพ่อแกหรือเปล่า เอ๊ะ! นางเด็กนี่ยังไง” ประไพถลึงตาใส่ สายป่านหัวเราะคิกๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายหน้าบูด จริงๆ มารดาเลี้ยงของเธอไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แค่ขี้บ่น จุกจิกจู้จี้ แต่ก็ไม่เคยมีพิษมีภัยกับเธอเหมือนแม่เลี้ยง ใจยักษ์ในละครน้ำเน่าที่เคยดู แต่ที่เธอไม่ชอบใจนั้นคงเป็นเรื่องที่อยากจะให้เธอออกเรือนไปเร็วๆ นั่นแหละ เธอไม่ชอบมากๆ อีกทั้งบิดาของเธอ ดูจะรู้เห็นเป็นใจด้วยอี
