“นั่นรถใครน่ะคุ้นๆ” เสริมศักดิ์หันไปถามประไพผู้เป็นภรรยา
“ตายแล้วพี่ คุณพายมา” ประไพเบิกตากว้างอย่างดีใจ เมื่อเห็นว่าพายัพเปิดประตูรถลงมา สองสามีแทบจะถลาเข้าไปหา
“สวัสดีครับคุณพาย มาได้ยังไงครับนี่ ไม่เห็นโทร. มาบอกล่วงหน้า”
แม้จะอยู่ในไร่ในสวนแต่เขาก็มีโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็กๆ เอาไว้ติดต่อกับเจ้านายหนุ่ม
“แวะมาดูไซต์งานครับ เลยว่าจะมาพักที่ไร่สักหน่อย” พายัพเอ่ยตอบ ตอนที่เขามาซื้อที่ตรงนี้และบุกเบิกไร่ใหม่ๆ ก็มากินอยู่ที่นี่เป็นเดือนๆ งานที่กรุงเทพฯ ให้ตรัยเป็นคนดูแล พอทุกอย่างลงตัวเขาจึงจ้างคนงานเพิ่ม โดยมี เสริมศักดิ์คอยช่วยเหลือ ลูกจ้างคนนี้ซื่อสัตย์กับเขาและไว้ใจได้เพราะทำงานกันมาหลายปี นอกจากหาคนงานแล้ว เขาซื้อรถ ซื้อเครื่องจักรหลายอย่างเพื่อให้ทำงานได้ง่ายขึ้น
“คุณพายเข้ามานั่งพักก่อนนะคะ มาเหนื่อยๆ เดี๋ยวจะหาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม” ประไพรีบปัดกวาดให้เจ้านายหนุ่มนั่งพัก ถึงแม้บ
