ฮันนาแสดงความคิดเห็น แต่ก็ถูกลูฟาสตวัดมองตาขุ่นขวาง
“นางไม่ใช่คนแบบนั้น”
ลูฟาสกางปีกปกป้องจิรัชยาก่อนจะรีบกลับเข้าไปค้นหาหญิงสาวในวังหลวงอีกครั้ง
ฮันนาลุกขึ้นยืน ดวงตาลุกเป็นไฟด้วยความคลั่งแค้น วีณาเห็นสายตาของลูกสาวก็รีบตามติดเข้ามาหาในห้องนอน
“เจ้าให้นักฆ่าลงมือคืนนี้เลยเหรอฮันนา”
“ใช่ค่ะท่านแม่ ฉันรอไม่ไหว ฉันต้องการให้นังจินนี่มันตาย ฉันเกลียดมัน!”
“แล้วเจ้าทำอย่างไร นังจินนี่ถึงได้ออกไปนอกวังน่ะ”
ฮันนายิ้มหยันเยาะอย่างสะใจ
“มันเป็นเรื่องประจวบเหมาะน่ะท่านแม่”
“ยังไงเหรอ”
“ก็ฉันดันบังเอิญไปรู้ว่าวันนี้นังองค์หญิงมารีอาห์มันจะออกไปเที่ยวเล่นนอกวังยังไงล่ะคะ ฉันก็เลยให้นักฆ่าที่ท่านติดต่อให้ไปลักพาตัวมันไปขังเอาไว้ จากนั้นก็ส่งจดหมายไปให้นังจินนี่ที่ตำหนักของมัน”
“แล้วมันเชื่อเจ้าง่ายๆ แบบนั้นเหรอ”
“ฉันไม่รู้หรอกท่านแม่ว่ามันเชื่อจดหมายแค่ไหน แต่ฉันมั่นใจว่าหากมันเห็นต่างหูข
