บทที่ 18 หยุดหัวใจไว้ที่รัก
“จะเกลียดผมไปชั่วชีวิตก็ได้ ขอแค่...ให้ผมอยู่ใกล้ ๆ ได้เห็นลูกกับคุณผมก็พอใจและจะไม่เรียกร้องอะไรมากกว่านี้”
“ได้ค่ะ...คุณเป็นคนพูดเองนะคะว่าจะไม่เรียกร้องอะไรมากกว่าที่คุณพูดมา”
“ญาญ่า...”
ชายหนุ่มครางเบา ๆ เมื่อเห็นแววแข็งกล้าในดวงตาหญิงสาว มษยาเม้มปากเข้าหากันแน่น
“คุณอยากจะอยู่ที่นี่ฉันไม่ว่าหรอกค่ะ แต่...ห้ามแตะต้องตัวเคท”
หญิงสาวยื่นข้อเสนอที่ทำให้อีกฝ่ายเงียบไป เมื่อเห็นเขาอึ้งเอก็เลิกมุมปากเยาะหยัน
“หรือถ้าคุณคิดว่าจะทำไม่ได้....”
“ผมทำได้”
เคนรีบรับปากแต่แววตาที่เคยฉายประกายกล้าหม่นลงอย่างเห็นได้ชัด มษยายิ้มพอใจหากแต่ก็ขุ่นในที
“คุณต้องทำได้สิคะเพราะคุณไม่ได้...ต้องการแกตั้งแต่แรก ถ้าคุณจะยังจำได้ว่าเมื่อก่อนคุณเคยพูดเอาไว้ว่ายังไง คุณบอกว่าไม่ต้องการรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น คุณไม่ต้องการฉัน ไม่ต้องการเด็กในท้องที่คุณเองเคยปฏิเสธแบบไม่ใยดี
