หน้าบ้านวัฒนกุล
รถยนต์หรูสีเข้มขับเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ เฌอรีบหันมาหาเนมทันที ใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยความลนลาน
“พี่เนม! หนูบอกแล้วไงว่าจอดแค่นอกรั้วก็พอ ทำไมเข้ามาถึงในบ้านล่ะ!”
“ก็พี่อยากส่งให้ถึงที่ จะได้สบายใจ” เนมตอบเสียงเรียบ ริมฝีปากยกยิ้มบางๆ อย่างเจ้าเล่ห์
ประตูบ้านเปิดออก “เฌอ!”
คุณย่าโสมกับคุณวัลณาแม่ของเฌอ ก้าวออกมาพร้อมกัน แววตาเต็มไปด้วยความสงสัย
เฌอรีบเปิดประตูรถลงมาทำตัวไม่ถูก แต่พอหันไปด้านข้าง ร่างสูงของเนมก็ก้าวลงตามมาติดๆ
พร้อมรอยยิ้มสุภาพเต็มใบหน้า มือใหญ่ยกขึ้นไหว้อย่างนอบน้อมทันที
“สวัสดีครับคุณย่า สวัสดีครับคุณแม่”
“อ้าว..เนม ทำไมถึงได้มาส่งน้องล่ะลูก เมื่อคืนยัยเฌอไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ” คุณวัลณายิ้มรับอย่างเอ็นดู
เนมกำลังจะอ้าปาก เฌอรีบพูดแทรกแทบจะทันที
“พอดีเฌอให้พี่เนมไปรับที่คอนโดมีนอ่ะค่ะ รถเฌอสตาร์ทไม่ติด”
“ยัยเฌอเอ๊ย นรกกินกบาลแน่!” โกหกท
