09 | แอบหวง
1243 คำ
ไอยลดาเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยท่าทางเปลี่ยนไปจากเดิมจนน่าผิดสังเกต ไม่นานคริสเตียนก็เดินตามมา แล้วยังเอาแต่มองไอยลดาจนน้องสาวรู้สึกสงสัยขึ้นมา
“จะเป็นอะไรมั้ยคะ ถ้าฉันมีแขกมานั่งร่วมโต๊ะด้วย”
ไอยลดาถามขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคุณหมอหนุ่มจะมาหาเธอกับลูกสาว
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ เชิญตามสบายเลย”
คริสติน่าบอกไปพร้อมรอยยิ้ม ปกติเธอก็ไม่ใช่คนเรื่องมากอยู่แล้ว
“ขอบคุณนะคะ”
ไอยลดายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะกดส่งไลน์ไปบอกหมอหนุ่มทันที
“คุณแม่คะ หนูขอไปดูตรงนั้นได้มั้ยคะ”
ลูกสาวตัวเล็กชี้ไปยังมุมชมวิวด้วยท่าทางออดอ้อน
“แม่บอกว่ายังไงคะ”
ไอยลดาเอ็ดลูกสาวเบาๆ เพราะไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าคนที่นั่งอยู่จะชอบเด็กกันจริงๆ หรือเปล่า
พอได้ยินแม่พูดอย่างนั้น เด็กน้อยก็ทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันที ได้แต่มองไปยังจุดชมวิวด้วยสายตาละห้อย จนคนที่นั่งอยู่ด้วยอดที่จะสงสารไม่ได้
“ให้ฉันพาคิริณไปดูได้มั้ยคะ หรือว่ามีปัญหาอะไร คิริณกลัวความสูงเหรอคะ”
คริสติน่าถามออกไปเมื่อทนเห็นแววตาผิดหวังของเด็กน้อยไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอกคะ ฉันแค่ไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป”
“ถ้าเรื่องนั้น ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ น้าพาไปดูนะ”
คริสติน่าหันไปบอกคิริณก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปยังมุมสุดของห้องหรูโดยมีสายตาของผู้เป็นแม่มองอยู่ตลอดเวลา
“สามีคุณเป็นชาวต่างชาติเหรอ”
คริสเตียนถามออกมาทันทีเมื่อมีโอกาส ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากเรื่องของเธอ
“ใช่ค่ะ”
ไอยลดาตอบไปด้วยน้ำเสียงปกติ ทั้งๆ ที่ข้างในหัวใจมันไม่ได้ปกติเลย ยิ่งได้เห็นใบหน้าและแววตาของเขาใกล้ๆ หัวใจของเธอก็ยิ่งสั่นไหว
“คุณแต่งงานแล้วเหรอ”
คริสเตียนยังคงถามต่อ ถึงมันจะเป็นการเสียมารยาทแต่จะให้ทำยังไงได้ ในเมื่อหัวใจของเขามันอยากรู้เรื่องราวของเธอ
“ฉันมีลูกโตขนาดนี้แล้ว ก็ต้องแต่งแล้วสิคะ”
“จริงเหรอ แล้วทำไมคุณถึงไม่สวมแหวนแต่งงานเลยหล่ะ”
คริสเตียนเลิกคิ้วถามด้วยท่าทางทะเล้น
“ฉันแค่ลืมใส่มา ไม่ทราบว่าคุณจะซักถามประวัติฉันไปทำไมเหรอคะ ขนาดคุณเองยังไม่สวมแหวนแต่งงานเลย”
ไอยลดาพูดประชดออกไป เพราะเขาเอาแต่ถามเรื่องของเธอ โดยไม่รู้ตัวว่าตัวเขาเองก็แต่งงานไปแล้ว
“ผมไม่...”
คริสเตียนยังไม่ทันได้พูดจบ ก็โดนผู้จัดการนัตตี้ขัดจังหวะเสียก่อน โดยที่ยังไม่ตอบเลยว่าเขาไม่ได้เต็มใจที่จะแต่งงาน ก็เลยไม่สวมแหวน
“ทำไมนั่งกันสองคนหล่ะคะ คิรินกับคุณติน่าไปไหน”
“ป่วนให้คุณติน่าพาไปดูอะไรก็ไม่รู้ค่ะ”ไอยลดามองไปยังลูกสาวที่อยู่อีกมุม
“คุยเสร็จเร็วจังเลยนะครับ”
เป็นครั้งแรกที่คริสเตียนพูดประชดประชันราวกับผู้หญิง ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สนอะไรทั้งนั้น นอกจากเรื่องราวในอดีตของเธอคนนี้ แน่นอนว่าเขาจะต้องรู้เรื่องของเธอให้ได้
“หน้าฉันมีอะไรติดหรือเปล่าคะ”
ไอยลดาถามออกไปเมื่อคนข้างๆ เอาแต่มองหน้าเธอ จนเธอทำตัวไม่ถูกแล้ว
คริสเตียนส่ายหน้าเบาๆ พร้อมรอยยิ้มทรงเสน่ห์ ทั้งสายตาและรอยยิ้มของเขาทำเอาหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา ร่างกายเริ่มเสียการควบคุมอย่างบอกไม่ถูก
“แล้วคุณมองหน้าฉันทำไมหล่ะคะ” ไอยลดาถามย้ำอีกครั้งเมื่อเขายังคงจ้องหน้าเธออยู่
“แค่อยากมอง”
คริสเตียนยังคงมองใบหน้าสวยด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ในหัวจินตนาการไปถึงเรือนร่างสวยที่เขาเคยเชยชมมาแล้ว ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน เขายังจำความสวยสดของเธอได้ขึ้นใจไม่เคยลืม
“ขอโทษนะครับที่มาช้า”
เสียงนุ่มลึกดังขึ้นมา ทำให้คนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์กลับมาอยู่กับปัจจุบันทันที
“ไม่ช้าหรอกค่ะ ดาว่ามาเร็วไปด้วยซ้ำ”
ไอยลดาหันไปคุยกับผู้มาใหม่พร้อมรอยยิ้มหวาน สายตาของเธอก็ดูสดใสต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง
“สวัสดีครับ”
หมอหนุ่มทักทายออกไปด้วยท่าทางสุภาพแต่อีกคนกลับมองด้วยสายตานิ่งๆ แต่ก็ยอมทักทายกลับตามมารยาท ถึงแม้จะรู้สึกไม่ค่อยชอบขี้หน้าก็ตาม
“สวัสดีครับ”
“ทำไมวันนี้ถึงออกมาได้คะไม่มีคนไข้เหรอ”
ไอยลดาหันไปคุยกับหมอหนุ่ม โดยไม่สนใจอีกคนที่นั่งอยู่ด้วยเลยแม้แต่น้อย
คริสเตียนได้แต่มองคนที่กำลังคุยกันด้วยท่าทางสนิทสนมโดยไม่ไว้หน้าเขาเลย แล้วยิ่งได้ยินเธอแทนตัวเองว่าดาก็ยิ่งรู้สึกหัวร้อนขึ้นมาทันที
แล้วก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้นไปอีกเมื่อเด็กน้อยวิ่งมากอดคุณหมอหนุ่มด้วยท่าทางดีใจ บ่งบอกถึงความสนิทสนมที่มากกว่าคนรู้จัก
“ลุงหมอ!!”
“ว่าไงตัวแสบ วันนี้ดื้อกับคุณแม่หรือเปล่าครับ”
หมอหนุ่มถามออกไปด้วยน้ำเสียงสุภาพแล้วอุ้มร่างเล็กขึ้นมานั่งบนตัก ถ้าไม่รู้มาก่อน เขาคงจะคิดว่าทั้งคู่เป็นพ่อลูกกันแน่
คริสเตียนอารมณ์ร้อนกับภาพตรงหน้าจนไม่สามารถนั่งดูทั้งสองคนคุยกันด้วยท่าทางสนิทสนมได้ ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงอย่างเสียมารยาท
“พี่จะไปไหนคะ” คริสติน่าถามพี่ชายขึ้นด้วยความสงสัย ตอนแรกเธอคิดว่าพี่ชายจะร่วมโต๊ะทานอาหารด้วยกันเสียอีก
“พอดีพี่มีธุระ ขอตัวนะครับ” คริสเตียนหันไปบอกน้องสาว ก่อนที่ประโยคต่อมาจะหันไปมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
ยังไม่ทันที่คริสติน่าจะได้เอ่ยถามต่อ พี่ชายก็เดินออกไปโดยที่ไม่หันกลับมา ซึ่งการกระทำของเขาสร้างความมึนงงให้กับน้องสาวเป็นอย่างมาก
…
@เวลา 23:20
คริสเตียนเดินเข้ามาในบ้านด้วยอารมณ์หงุดหงิด ยิ่งนึกถึงภาพของเธอกับหมอหนุ่มพูดกันอย่างสนิทสนมข้ามหัวเขาก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“กลับมาแล้วเหรอคะ”
ทันทีที่คริสเตียนเปิดประตูเข้าไปในห้อง ก็เห็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนั่งดูทีวีรออยู่ เธอรีบปิดทีวีแล้วเดินมาหาสามีทันที
คริสเตียนเดินผ่านไป โดยไม่สนใจร่างบางที่อยู่ในชุดนอนเซ็กซี่เลยสักนิด
“ให้ฉันช่วยนะคะ”
นุชนาถสวมกอดสามีจากด้านหลังแล้วเลื่อนมือขึ้นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตด้วยท่าทางยั่วยวน ตามหน้าที่ภรรยาที่พร้อมจะบำเรอสามีอย่างถึงใจ
หมับ!!
“ผมทำเองได้ คุณไปนอนเถอะ”
คริสเตียนปฏิเสธไปอย่างไรเยื่อใย ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำทันที
- ผู้เขียน
