(MIRA:TALK)
ฉันรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีในช่วงหัวค่ำ ใช่! หลับตั้งแต่เช้าจรดค่ำเลยทีเดียว ก็เพราะอีกตาบ้านั่นที่ทำให้ฉันอยู่ในสภาพแบบนี้ แต่ความสะพรึงไม่จบเพียงแค่นอนหลับตั้งแต่เช้าจรดค่ำหรอกนะ
คุณพระช่วย! หัวใจดวงน้อยของฉันแทบหลุดลงไปอยู่ตรงปลายเท้า เมื่อพบว่าตัวเองยังอยู่บนเตียงของคุณไทเรลล์ แต่ก็หายใจหายคอโล่งขึ้นมาอีกนิด เมื่อเห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่สวมใส่เสื้อผ้าครบถ้วนและเขาไม่ได้อยู่ภายในห้องแห่งนี้
ฉันก็รีบอันตรธานกลับมาที่ห้องพักของตัวเองที่อยู่ชั้นสิบอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่ลืมลงไปซื้อยาคุมฉุกเฉินขึ้นมากินด้วย
“เฮ้อ...ให้ตายสิ นี่ฉันต้องกินยานี่จริงๆ เหรอ” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างปลงตก มือเล็กพลิกกล่องยาคุมฉุกเฉินขึ้นอ่านคำเตือนและวิธีใช้บนกล่องยา ก่อนจะตัดสินใจหยิบมันเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามลงไปอย่างรวดเร็ว
“กินแผงเดียวเอาอยู่ใช่มั้ย คนบ้า!ทำไมไม่รู้จักป้องกัน” ปากเล็กได้แต่บ่นอยู่คนด
