40

1617 คำ

“คุณแม่ไหนคะ” “คุณแม่ของลูกน่ะ” เขากอด เธอตัวสั่น “ทำไมตัวสั่น” “กลัว” พิมพ์นาราหลับหูหลับตาพูด กันต์แทบหลุดขำ “แล้วทีเมื่อกี้ยั่วกันทำไม” “เปล่าเสียหน่อย” “เป็นอะไร งอนอะไร ไม่กินข้าวกินปลา” “เปล่าเสียหน่อย” “ถ้าบอกว่าเปล่าเสียหน่อยอีกรอบ จะตีก้นให้สักสามสี่ที” “แน้...ทำเหมือนเค้าเป็นเด็ก” เธอถูกพลิกให้หันร่างมาประจันหน้ากับเขาในท่านอนตะแคง เขาทาบหน้าผากกับหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอ “น่ารัก” “คะ?” “เมียน่ารัก” “อุ๊ย!” โดนเขาจุมพิตหน้าผากหนักๆ เธอรู้สึกขัดเขินและอายจนหน้าแดง “หายงอนหรือยัง” “ยัง” “งอนอะไร ไหนบอกมาสิ” “เปล่า” “เรื่องข่าวน่ะเหรอ” “รู้แล้วยังจะมาถาม” “เวลาใครๆ ถามก็บอกว่ามีเจ้าของแล้ว” “ไม่อยากจะเชื่อ” เธอมองเขาอย่างประหลาดใจ “บอกว่ามีลูกมีเมียแล้ว” “ก็เห็นยังมาเกาะแกะ” “เขาไม่เชื่อ” กันต์ยิ้มให้คนตรงหน้าอย่างเอ็นดู “ชิ!” เธอทำปากยื่น “จุ๊บ!” “อุ๊ย!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม