“ไม่พอใจพี่กันต์นั่นแหละ” เธอผลักเขาออกห่าง ก่อนจะสะบัดตัวหนี เดินไปนอนที่เตียงเหมือนงอนๆ กันต์คลานตามขึ้นไปนอนเคียงข้าง ตบก้นงอนๆ เหมือนง้อ
“ไม่ต้องมาจับเลยนะ เมียอ้วนขนาดนี้คงไม่อยากมอง”
“นอนเถอะพิมพ์” กันต์อยากอธิบายแต่ตาเขาจะปิดแล้วจริงๆ รู้สึกเพลียๆ ล้าๆ แค่อยากงีบสักนิดเท่านั้นเอง
“ไม่นอน มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน” เธอถอนสะอื้นมองเขาอย่างน้อยใจ ในขณะที่กันต์หลับตาอย่างเหนื่อยล้า
“เห็นพิมพ์เป็นตัวอะไร ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ” พิมพ์นาราเขย่าร่างของกันต์ไปมา แต่เขายังเฉย พลิกตัวหนีเสียด้วย
“รำคาญกันขนาดนี้เลยเหรอ ถึงกับต้องเมินกันเลยใช่ไหม” เธอตามไปนั่งคร่อมทับเขาเอาไว้ทั้งร่าง
“พิมพ์ ตัวเองไม่ใช่เบาๆ นะ หนักจนพี่จุกเลย” เขาตีก้นเธออย่างมันเขี้ยว ทำเสียงดุไม่จริงจังนัก
“พิมพ์ไม่เซ็กซี่ใช่ไหม” เธอเม้มปากทำเสียงน้อยอกน้อยใจ ก็เขาไม่สนใจเธอเหมือนก่อนนี่นา ไม่แหย่ ไม่หยอก ไม่แคร์ เธอไม่ย
