“คงยาวไม่เกินหนึ่งฉื่อ” (หนึ่งฉื่อเท่ากับสิบนิ้ว)
“เกือบหนึ่งฉื่อ!” นางตกตะลึง เกิดมาไม่เคยรู้เลยมีเข็มยาวขนาดนี้
“เจ้ากลัวเข็มจริงด้วย ถึงได้ตัวสั่นแบบนี้ ที่จริงไม่น่ากลัวแล้ว” เขาเพียงแต่อยากหยอกล้อนางเล่นเท่านั้นแต่ไม่คิดว่าคำพูดของเขาจะทำให้คนใต้ร่างเขินอายจนอยากจะจมหายไปในฟูกที่นอน
“เจ้าวางใจได้คงไม่มีเข็มเล่มไหนใหญ่กว่าเข็มของข้าอีกแล้ว แต่เข็มของข้าไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายของเจ้า เชื่อข้าสิ”
ฮุ่ยชิงรู้ทันแต่แสร้งถาม “เข็มของท่านพี่ทำจากวัสดุใดเจ้าคะ ข้าเคยได้ยินเข็มที่ฝังมีทั้งทำด้วยทองคำ หิน และโลหะ” มิไยว่าคืนนี้นางอาจเจอกับเข็มที่ทำจากเนื้อมนุษย์
เมื่อเจอลูกศิษย์ช่างซักถาม อาจารย์อย่างเขาเริ่มลำบากใจจะตอบคำถาม ยิ่งเห็นแววตากำกวมเป็นประกายเหมือนรู้ทันเขาก็ยกยิ้ม นางไม่ใช่เด็กสาวไม่รู้ประสาอีกต่อไปแล้ว
“เดี๋ยวข้าฝังไปในตำแหน่งที่ข้าเล็งไว้เจ้าก็จะสัมผัสมันได้เอง ว่าเข็มของข
