ดวงตาคมเฉียบของคนถูกถามเปล่งแสงแรงกล้ากดดันผู้คนออกมา คนตรงหน้าเขาคืออดีตองครักษ์ของมารดานามว่าซุนกวงที่ถูกสั่งให้พาพี่ชายฝาแฝดหนีมา เขาเปลี่ยนชื่อแซ่ใหม่แล้วแต่งฮูหยินที่เป็นบุตรสาวคนเดียวของสำนักคุ้มภัย
“ข้าอกตัญญูทำให้ท่านพ่อต้องเป็นห่วง ข้าเปลี่ยนไปก็เพราะมีเมียแล้ว เลยรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบอะไรมากขึ้น อยากรีบมีบุตรให้พวกท่าน จะได้ทำให้พวกท่านสบายใจ”
ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้มกว้าง “แม่ไม่อยากกดดันเจ้า แต่เจ้าต้องรีบมีหน่อยนะ น้องชายเจ้ามีหลานแล้ว แม่ไม่อยากให้เจ้าแพ้น้องชาย”
“น้องชายข้ามีหลานแล้วหรือขอรับ”
“ใช่ เขามีหลานชายแล้ว ว่างๆแม่จะบอกให้เอ้อร์หลงพาหลานมาเยี่ยมเจ้า”
หยางต้าหลงหรี่ดวงตาคมเฉียบลงครุ่นคิด
“ข้าอยากพบเอ้อร์หลง ท่านแม่บอกให้เขามาเยี่ยมข้าเร็วที่สุดเลยนะขอรับ” เขาไม่เคยคุยกับเอ้อร์หลงเลย เป็นคนๆเดียวที่เขาลืมนึกไป
“ได้ แม่จะบอกเอ้อร์หลงให้ เอาล่ะ เย็นแล้วแม่กลับก่อนนะ”
