“สะอาด!”
เสียงสะอิ้งที่ร้องเรียกชื่อมาแต่ไกล ทำให้สะอาดที่เกือบจะเคลิ้มหลับต้องผุดตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะมองไปทางสะอิ้งที่วิ่งเข้ามาในห้องและทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงเดียวกันกับตัวเองอย่างกระหืดกระหอบ
“มีอะไร ส่งเสียงดังซะตกอกตกใจเชียว เดี๋ยวคุณป้าอ่อนก็ลุกขึ้นมาเพ่นกบาลหรอก” สะอาดต่อว่า แต่ไม่ได้จริงจังนัก
“ฉันมีข่าวด่วนอยากนำเสนอ” สะอิ้งยกมือข้างหนึ่งขึ้นป้องปาก ราวกับเกรงว่าจะมีใครมาได้ยินเข้า ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เจ้าตัวส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายเสียดังลั่น
“ข่าวอะไรอีกล่ะ”
“เมื่อตะกี้ที่ฉันจะไปเก็บโต๊ะอาหารน่ะ ไปเจอคุณเจมส์อยู่ในครัวด้วยล่ะ”
“อยู่ในครัว แล้วคุณเจมส์เข้าไปทำอะไร”
“คุณเจมส์บอกว่าทำข้าวต้มไปให้พี่น้ำขิง”
“แล้วพี่น้ำขิงเป็นอะไร ทำไมต้องกินข้าวต้มล่ะ”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่กล้าถาม แต่ไม่ได้ทำข้าวต้มแค่อย่างเดียวนะ ยังทำน้ำฝรั่งไปให้ด้วย”
“ร้อยวันพันปีฉันไม่เคยเห็นคุณเจมส์
