บทที่18-2

1110 คำ

สติที่เหลืออยู่น้อยนิดทำให้เธอผลักไสใบหน้าหล่อเหลาได้สำเร็จ ชายหนุ่มชะงักเล็กน้อย ก่อนจะขยับปากหยักถามเธอด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม “เป็นอะไรไป ทำไมคุณถึงห้ามผม ไม่ชอบสัมผัสจากผมหรอกหรือ” คนบ้า! ยังมีหน้ามาถามเธอด้วยน้ำเสียงแบบนั้นได้ยังไง เธอจะชอบหรือไม่มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่ประเด็นสำคัญก็คือเขาไม่ควรแตะต้องเธอต่างหาก “ไม่ชอบค่ะ” เธอปฏิเสธคำโต เพราะคิดว่าถ้าบอกออกไปแบบนั้นเขาคงจะหยุด และครั้งนี้มันก็ได้ผลมากเสียจนเธอยังแปลกใจ คนตัวโตยอมผละออกจากเธอ ขยับตัวลงจากเตียงก้าวเท้าไปที่ประตูแล้วกดล็อก คลิก! เสียงกดล็อกประตูทำให้วันวิสาสะดุ้งสุดตัว ทีแรกเธอคิดว่าเขาจะออกไปข้างนอก ที่ไหนได้ดันเดินไปกดล็อกประตูเสียอย่างนั้น บ้าจริง นี่มันห้องเขานี่ เธอต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายออกไป คนตัวเล็กรีบขยับตัวลงจากเตียง ทำได้เพียงยืนอยู่ข้างเตียง ยังไม่ทันก้าวขาเดินเลยด้วยซ้ำ คนตัวโตก็เดินมาขวางหน้าเธอเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม